Τα αποτελέσματα όλων των πράξεων της ζωής μας, εφόσον ακολουθούν τους κανόνες, συγκλίνουν και οδηγούν στον ένα και μοναδικό στόχο, την ευδαιμονία. Αυτή ήταν το «έπαθλο», στο οποίο προσανατολίζονταν οι αρχαίοι μετά από τη μύηση στα μυστήρια. Μέρος του όρκου ήταν, η συνεχής προσπάθεια εκπλήρωσης των επιταγών της μύησης, που σκοπό είχαν την κατάκτηση του ΤΕΛΕΙΟΥ (ευδαιμονία). ΜΕΓΑΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Σε κάθε πόλη της Ελλάδος και σε όλες τις χρονικές περιόδους, αυτό ίσχυε. Ίσχυε στους Κυκλαδίτες, στους Μινωήτες, στους Μυκηναίους, χιλιάδες χρόνια πριν. Σήμερα τα λέμε Ελευσίνια μυστήρια με το γουρουνάκι! ΜΟΝΟ Ελευσίνια, με όλα τα άλλα να αποκρύβονται! Βέβαια, καλά που υπάρχει το γουρουνάκι και τα συνδέει όλα αυτά! ΑΛΛΗ ΜΕΓΑΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.
Πήγαινε λοιπόν ο υπό μύηση με ένα γουρουνάκι για θυσία, το οποίο και θα έτρωγαν μετά τη μύηση. Η μερίδα του μυημένου πλέον, ήταν το κότσι! Το διπλό παράλληλο κόκκαλο με την αποχώριση, το έπαιρνε μαζί του και το φύλαγε σε όλη του την ζωή! Ήταν εκεί για να του θυμίζει διαρκώς, την δύσκολη επιλογή αναζήτησης της ευδαιμονίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου