Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2018

ΜΕΓΑΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΕ ΜΙΚΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑΚΙΑ

Asterios Tsintsifos
9 λεπτάΜΕΓΑΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΕ ΜΙΚΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑΚΙΑ
Κανένα εύρημα της αρχαιότητος, ακόμα και ομάδα ευρημάτων, δεν μπορούν να υποκαταστήσουν σε όγκο πληροφοριών ένα τόσο δα νόμισμα. Αν τα 0,84 του γραμμαρίου φαντάζει μικρό για το πρώτο νόμισμα, τότε το 0,28 του δευτέρου είναι εξαιρετικά μικρό. Το 0,20 του τρίτου και το 0,15 του τετάρτου, τι να πούμε; Πρωταθλητής σε κατώτατο βάρος, είναι το 0,09 του γραμμαρίου, που είναι 10 φορές μικρότερο από το πρώτο νόμισμα της εικόνας μας! Ποιος θέλει τη μεγάλη ιστορία; Πάντως όχι αυτοί που τα απαξίωσαν και συνεχίζουν να το κάνουν.

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2018

Μήνιση κατά του Υπ. Πολιτισμού για το Τούμπα Καστά-Ο Ασ. Τσιντσιφός μιλά στον Γ. Δαμιανίδη 11-8-18

https://www.youtube.com/watch?v=IPwQ_HJDmx0&fbclid=IwAR0_gbix_aIAi4U4RtrPFewyvWoLQl_jpL1A4jvRNifpA7vEVbc631Od6xc

Η «ΜΑΓΙΚΗ» ΣΦΑΙΡΑ


Η «ΜΑΓΙΚΗ» ΣΦΑΙΡΑ
Η θέση της λίθινης σφαίρας που βρέθηκε σε χώρο του Διονύσου και φυλάσσεται στο μουσείο Αθηνών, ήταν επάνω σε τρίποδα. Τα σχετικά νομίσματα, το βεβαιώνουν αυτό. Δεν ήταν τρίποδας με τη χρήση που γνωρίζουμε, αλλά ήταν αυτός που κουβαλούσε τη μαντική σφαίρα. Υπήρχε εξασφαλισμένο ένα γυροσκοπικό σύστημα επάνω στον τρίποδα, για να περιστρέφεται και να αλλάζει θέσεις η σφαίρα. Ανάλογα τη θέση που έπαιρνε η σφαίρα, προέκυπτε η μαντεία.
Στο πρώτο νόμισμα του 3ου π.Χ. αιώνα, με τον Αλέξανδρο ιππέα μπροστά, ο τρίποδας με τη σφαίρα πίσω είναι στολισμένος. Θα μπορούσε να πει κάποιος, ότι την προστασία που απολάμβανε ο Αλέξανδρος στις μάχες, την αντλούσε από κάποια «μαγική» σφαίρα. Άλλωστε, έτσι ονομάζουν τη σφαίρα των Αθηνών. Στο δεύτερο νόμισμα στην πόλη Μάλλος της ιερής Μακεδονικής Κιλικίας, έχουμε καλύτερη εικόνα της σφαίρας.
Επίσημη χρονολόγηση της σφαίρας των Αθηνών, είναι 4ος αιώνας μ.Χ.!!!!!!!!! Ότι μπορούμε το σπρώχνουμε στο Βυζάντιο, αρκεί να περιορισθούν στο μίνιμουμ τα Ελληνικά και ειδικότερα τα Ελληνιστικά χρόνια.

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2018

Αστέριος Τσιντίφιος 5 ώρες · ΤΟ ΚΟΤΣΙ ΤΗΣ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑΣ

Αστέριος Τσιντίφιος
ΤΟ ΚΟΤΣΙ ΤΗΣ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑΣ
Τα αποτελέσματα όλων των πράξεων της ζωής μας, εφόσον ακολουθούν τους κανόνες, συγκλίνουν και οδηγούν στον ένα και μοναδικό στόχο, την ευδαιμονία. Αυτή ήταν το «έπαθλο», στο οποίο προσανατολίζονταν οι αρχαίοι μετά από τη μύηση στα μυστήρια. Μέρος του όρκου ήταν, η συνεχής προσπάθεια εκπλήρωσης των επιταγών της μύησης, που σκοπό είχαν την κατάκτηση του ΤΕΛΕΙΟΥ (ευδαιμονία). ΜΕΓΑΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Σε κάθε πόλη της Ελλάδος και σε όλες τις χρονικές περιόδους, αυτό ίσχυε. Ίσχυε στους Κυκλαδίτες, στους Μινωήτες, στους Μυκηναίους, χιλιάδες χρόνια πριν. Σήμερα τα λέμε Ελευσίνια μυστήρια με το γουρουνάκι! ΜΟΝΟ Ελευσίνια, με όλα τα άλλα να αποκρύβονται! Βέβαια, καλά που υπάρχει το γουρουνάκι και τα συνδέει όλα αυτά! ΑΛΛΗ ΜΕΓΑΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.
Πήγαινε λοιπόν ο υπό μύηση με ένα γουρουνάκι για θυσία, το οποίο και θα έτρωγαν μετά τη μύηση. Η μερίδα του μυημένου πλέον, ήταν το κότσι! Το διπλό παράλληλο κόκκαλο με την αποχώριση, το έπαιρνε μαζί του και το φύλαγε σε όλη του την ζωή! Ήταν εκεί για να του θυμίζει διαρκώς, την δύσκολη επιλογή αναζήτησης της ευδαιμονίας.

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2018

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ;

  • ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ;
    Φαίνεται να νομίζουν, ότι έχουν δικαίωμα ζωής και θανάτου επάνω μας. Θάβουν την ευκαιρία για ανάπτυξη σε νομούς Σερρών, Καβάλας και Δράμας. Αμ δε! ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΕΙ.
    ΥΓ. Υποχρεωτική κοινοποίηση.

Η ΑΝΑΣΚΑΦΙΚΗ ΚΑΤΑΝΤΙΑ συνεχεια

Η ΑΝΑΣΚΑΦΙΚΗ ΚΑΤΑΝΤΙΑ
Δεν θα σταθώ στο σύνολο της συνέντευξης «διαρροή» της ανασκαφικής ομάδας, που μπροστάρη είχε τον Antonio Corso. Μόνο σε ένα κομματάκι θα σταθώ και στον τίτλο αυτής που είναι «ΟΙ ΑΡΓΟΝΑΥΤΕΣ ΚΑΙ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ».
……………Η περισσότερο λογική εξήγηση είναι πως αυτή η ζωφόρος απεικονίζει την εκστρατεία του Αλεξάνδρου: αυτή είναι η μόνη εφαρμόσιμη εξήγηση που δικαιολογεί την παρουσία μιας πυραμίδας………………
Αυτό, λίγες μέρες μετά την δική μου επίσημη παρουσίαση στις Σέρρες! Πότε χρησιμοποιήσατε λέξεις όπως «εκστρατεία Αλεξάνδρου» ή «πυραμίδα»; Ότι δεν ντρέπεστε, το αποδεικνύεται 4 χρόνια τώρα. Από την άλλη, κλέψατε τη θεωρία φίλου μου περί ΑΡΓΟΝΑΥΤΩΝ και την παρουσιάζετε δική σας! Είστε ΚΑΤΑΝΤΙΑ.

Οι Αργοναύτες και ο Μέγας Αλέξανδρος: Σκέψεις σχετικά με την ζωφόρο του Τύμβου Καστά

506
Ο τύμβος Καστά είναι ένα αναγνωρίσιμο μνημείο στα βόρεια της Αμφίπολης, στην ανατολική Μακεδονία.
Διαθέτει τέσσερα δωμάτια – τα πρώτα τρία οδηγούν στο τέταρτο, που ήταν ο αρμόζων ταφικός θάλαμος – που χαρακτηρίζονται από πλουσιοπάροχη γλυπτή διακόσμηση από μνημειώδεις Σφίγγες και δύο θηλυκές φιγούρες να υποστηρίζουν τον θριγκό[1].
Στο τρίτο δωμάτιο, υπάρχει βοτσαλωτό μωσαϊκό δάπεδο, που αναπαριστά την αρπαγή της Περσεφόνης. Το ανώτερο εσωτερικό πλαίσιο του δωματίου διαθέτει διακοσμημένη ζωφόρο.
Αυτό το σύμπλεγμα χρονολογείται, με βάση το αρχαιολογικό υλικό, στον ύστερο 4ο αιώνα π.Χ. και πιθανώς περί το 320 π.Χ.
Η πρωταρχική του λειτουργία ήταν να αξιοποείται ως ταφικό μνημείο για έναν επιφανή ηγέτη της εποχής. Επιγραφικά τεκμήρια θα μπορούσαν να υποστηρίξουν την ταυτοποίηση αυτού του προσώπου με τον Ηφαιστίωνα, τον αγαπητό εταίρο του Αλεξάνδρου, που πέθανε το 324 π.Χ. Ο τύμβος μπορεί να κατέστη –ή όντως λειτούργησε ως- κέντρο λατρείας.
Η διακοσμημένη ζωφόρος του δωματίου 3 έχει αποκατασταθεί, τουλάχιστον σε μεγάλο μέρος, από τον Δρα Μιχάλη Λεφαντζή, τον οποίο ευχαριστώ για τις συχνές συζητήσεις μας επί του θέματος.
(Γραφική αποτύπωση: Δρ. Μιχάλης Λεφαντζής)
Μετά μια πιθανόν Σφίγγα επί στήλης, η ζωφόρος απεικονίζει δύο Κενταύρους σε θέση αγγελιοφόρων προσανατολισμένους προς έναν ταύρο στο κέντρο. Κατόπιν, δύο λέμβους που μεταφέρουν τις Νίκες και τρίποδα. Αυτές οι σκηνές μπορεί να ακολουθούντο από μια εκφορά κλίνης ενός νεκρού ήρωος. Ακολούθως, ένας πύργος εμφανίζεται και δίπλα του ένας όρθιος άνδρας φέρων καυσία[2] και μετά μια πυραμίδα. Ιππότες αναπαριστώνται κατόπιν και πιθανών πεζέταιροι. Μια άλλη σκηνή πιθανώς αποτυπώνει την αποθέωση του νεκρού ήρωος. Τελικά, θεοί ενδέχεται να αναπαριστώνται επίσης στην ζωφόρο των όπλων.
Η περισσότερο λογική εξήγηση είναι πως αυτή η ζωφόρος απεικονίζει την εκστρατεία του Αλεξάνδρου: αυτή είναι η μόνη εφαρμόσιμη εξήγηση που δικαιολογεί την παρουσία μιας πυραμίδας.
Τα τρίποδα στα σκάφη θα μπορούσαν να υπολαμβάνουν πως αυτή η νικηφόρος εκστρατεία (βλέπε τις Νίκες) εξετελέσθη με την ευλογία του Απόλλωνος Δελφικού.
Το σχήμα των τριπόδων στα σκάφη κατάγεται από τον μύθο των Αργοναυτών: όπως γνωρίζουμε από τον Απολλώνιο τον Ρόδιο (Argonautica 4. 529-533 and 1547-1550), ο Ιάσων έλαβε από τον Απόλλωνα στους Δελφούς δύο μεγάλα τρίποδα που μετέφερε με το πλοίο του, την Αργώ, ως εγγύηση της προστασίας του Απόλλωνος στην εκστρατεία του.
Παρόλα αυτά, το ίδιο σχήμα σκαφών στην διακεκοσμημένη ζωφόρο του Καστά είναι πολύ όμοιο με αυτό της Αργούς, όπως αποτυπώνονταν στον ύστερο 4ο π.Χ. αιώνα.
Ως παράδειγμα, φέρω την θήκη δια χειρός ενός εξαιρετικού Ρωμαίου σκαλιστή, του Νόβιου Πλαύτιου, που βρέθηκε στο Praeneste κοντά στην Ρώμη και χρονολογείται περί το 330-320 π.Χ. Φυλάσσεται στην Ρώμη στο Μουσείο Villa Giulia.
Όπως είναι ευρέως αποδεκτό, ο Νόβιος Πλαύτιος εμπνεύστηκε για το χαρακτικό του από την νίκη των Αργοναυτών επί του βασιλέως Άμυκου, από μια πολύ γνωστή ελληνική αναπαράσταση με το ίδιο θέμα. Υφίσταται, όμως, διαφωνία σχετικά με το ποια είναι η αυθεντική ελληνική αναπαράσταση που αντέγραψε ο Νόβιος Πλαύτιος και πιστεύω πως αυτό το πρόβλημα μέλλει να μείνει ανοικτό προς το παρόν.
Η σχέση της σύνθεσης με τους Αργοναύτες με την λειτουργία αυτής της κίστης χρήζει επίσης διασαφήνισης: η κίστη ήταν μία θήκη για κοσμήματα, δώρο μιας ευγενούς κυρίας του Praeneste στην κόρη της, πιθανόν επί τη ευκαιρία του γάμου της τελευταίας. Ίσως η ρομαντική ιστορία αγάπης της Μήδειας και του Ιάσωνα να θεωρείτο καλός οιωνός για τον γάμο αυτόν.
Σε κάθε περίπτωση, το πλοίο της Αργούς που αναπαριστάται στην θήκη αυτή είναι πολύ όμοιο με τα πλοία που απεικονίζονται στην ζωφόρο του Καστά.
Γιατί;
Η πιο λογική διερμηνεία φαίνεται σε μένα η ακόλουθη: Ο πολιτιστικός κύκλος περί τον Αλέξανδρο επέβαλε την μετάφραση της νέας εκστρατείας όχι μόνον ως έναν νέο Τρωικό Πόλεμο αλλά επίσης ως μια νέα εκστρατεία για το Χρυσόμαλλο Δέρας. Και στις δύο περιπτώσεις, οι εκστρατείες ευλογήθηκαν από τον Απόλλωνα τον Δελφικό. Και στις δύο περιπτώσεις, Έλληνες ημίθεοι (οι Διόσκουροι, ο Ηρακλής, ο Ορφέας κ.α. Αργοναύτες) νίκησαν βαρβάρους της Ανατολής. Και στις δύο περιπτώσεις, ο ηγέτης του στρατού, όχι μόνον επεκράτησε επί του κόσμου της Ασίας, αλλά επίσης παντρεύτηκε την κόρη του Ασιάτη άρχοντα. Τέλος και στις δύο περιπτώσεις, Έλληνες ήρωες κατέκτησαν τον μυθώδη χρυσό της Ανατολής.
Αυτή η ενσωμάτωση της νέας νίκης στην αρχαία μπορεί να είχε υιοθετηθεί στην Αμφίπολη εξαιτίας του Ορφέα – του συμβόλου της πνευματικής και θρησκευτικής ζωής της περιοχής – που ήταν ένας από τους Αργοναύτες.

[1] Ο θριγκός είναι το τμήμα εκείνο της ανωδομής ενός ναού στην Αρχαία Ελλάδα που βρίσκεται ακριβώς επάνω από τους τοίχους και τους κίονες. Αποτελείται από το επιστύλιο, το διάζωμα και το γείσο.
[2] Το μακεδονικό επίπεδο καπέλο
*Μετάφραση στην ελληνική: Ιωάννης Νασιούλας

Η ΑΝΑΣΚΑΦΙΚΗ ΚΑΤΑΝΤΙΑ




Asterios Tsintsifos


Η ΑΝΑΣΚΑΦΙΚΗ ΚΑΤΑΝΤΙΑ
Δεν θα σταθώ στο σύνολο της συνέντευξης «διαρροή» της ανασκαφικής ομάδας, που μπροστάρη είχε τον Antonio Corso. Μόνο σε ένα κομματάκι θα σταθώ και στον τίτλο αυτής που είναι «ΟΙ ΑΡΓΟΝΑΥΤΕΣ ΚΑΙ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ».
……………Η περισσότερο λογική εξήγηση είναι πως αυτή η ζωφόρος απεικονίζει την εκστρατεία του Αλεξάνδρου: αυτή είναι η μόνη εφαρμόσιμη εξήγηση που δικαιολογεί την παρουσία μιας πυραμίδας………………
Αυτό, λίγες μέρες μετά την δική μου επίσημη παρουσίαση στις Σέρρες! Πότε χρησιμοποιήσατε λέξεις όπως «εκστρατεία Αλεξάνδρου» ή «πυραμίδα»; Ότι δεν ντρέπεστε, το αποδεικνύεται 4 χρόνια τώρα. Από την άλλη, κλέψατε τη θεωρία φίλου μου περί ΑΡΓΟΝΑΥΤΩΝ και την παρουσιάζετε δική σας! Είστε ΚΑΤΑΝΤΙΑ.

ΤΟ ΨΑΡΕΜΑ ΣΤΗΝ ΑΜΦΙΠΟΛΗ

ΤΟ ΨΑΡΕΜΑ ΣΤΗΝ ΑΜΦΙΠΟΛΗ
Άγγλοι στρατιώτες στον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο, ψάρεψαν στον Στρυμόνα ποταμό με αρχαία αγκίστρια που βρήκαν σε τάφο! Είναι γνωστή ιστορία αυτή, όμως γιατί τα αγκίστρια συνόδεψαν τον ψαρά στον τάφο του; Γιατί τα εργαλεία του ήταν σημαντικά;
Το επάγγελμα του ψαρά ήταν ιερό και έπρεπε να το εξασκεί μυημένος! Παιδί των θεών δηλαδή! Οι πολύ παραπάνω από το κανονικό ποσότητες ψαριών, λόγω των ανανεώσιμων υδάτων από τον Στρυμόνα, μέσα στην Κερκινίτιδα λίμνη, θεωρούνταν από τους αρχαίους ΔΩΡΟ θεού. Ως εκ τούτου, μόνο μυημένοι θα μπορούσαν να το διαχειριστούν αυτό! Και γενικότερα όμως, έτσι ήταν από πάντα και παντού. Τα αγκίστρια λοιπόν, δεν ήταν απλά αγκίστρια. Ήταν τα ιερά εργαλεία που αλίευαν την ευλογία των θεών και σαν τέτοια συνόδευαν τον νεκρό ψαρά.
Στη φωτογραφία μας, ο ψαράς της Θήρας (1650 πΧ) με το ιερό μπλε στο κεφάλι, που θα πει ότι ήταν μυημένος. Το ίδιο χρώμα στα ψάρια, τόνιζε ότι αυτά ήταν ιερά. Το θέμα βέβαια έχει προεκτάσεις έως σήμερα και εξηγεί αρκετά σχετικά πράγματα. Και μια ερώτηση για τους «εραστές» της έρευνας. Γιατί δυο τούφες μαλλιά μόνο στο κεφάλι του; Τι θέλαν να πούνε;