Παρασκευή 31 Μαρτίου 2017

Ο ΒΙΣΑΛΤΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ

Ο ΒΙΣΑΛΤΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ
Είναι γνωστό ότι στον μη καθαρό χρυσό (24 καράτια), στα κράματα δηλαδή, η απόχρωση κινείται ανάλογα με το χρώμα του μετάλλου που κατεβάζει τα καράτια. Επικρατεί η άποψη, ότι στον καθαρό χρυσό, το χρώμα του δεν διαφοροποιείται. 
ΛΑΘΟΣ. Στα στενά όρια της Αμφίπολης, υπήρχαν δυο πηγές προέλευσης χρυσού, με έντονη διαφορά στο χρώμα. Ο χρυσός της Βισαλτίας με το ανοικτό κίτρινο χρώμα (3) και ο χρυσός του Παγγαίου (4), με το βαθύ κίτρινο που όλοι ξέρουμε.
Παραπάνω από 250 χρόνια παλαιότερα, είναι τα κομμάτια χρυσού από τα χρυσά νομίσματα του Φιλίππου. Δοκιμασμένα αυτά, είναι 24 καράτια!!! Αυτή είναι η εξήγηση του διαφορετικού χρώματος, που δεν σημαίνει τίποτα στην καθαρότητα του χρυσού. Αυτό είναι απλά διαπίστωση και από μέρους μου δεν υπάρχει βαθύτερη γνώση.
Διαφοροποιημένο ήταν και το σχήμα του Βισαλτικού χρυσού, που ήταν δακτύλιοι των 20 και 30 γραμμαρίων περίπου, που τις περισσότερες φορές ήταν κομμένοι διαγώνια στα δυο (3).

Σάββατο 18 Μαρτίου 2017

ΚΑΙΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ


Μέρες τώρα και αμέσως μετά το ταξίδι μου στη NUMISMATA του Μονάχου, έχω μια περίεργη ωραία διάθεση. Αισθάνομαι ότι ο αγώνας πάει να δικαιωθεί. Φαίνεται να ράγισε ο τοίχος, να πήρε η βάρκα νερό ή όπως αλλιώς. Οπωσδήποτε έτσι έπρεπε να γίνει, για να γκρεμιστεί ο τοίχος και να βουλιάξει η βάρκα τελικά. Τα παραμύθια θα πάψουν να υποκαθιστούν την ιστορία. Δράκοι και νεράιδες, ΤΕΛΟΣ. Υπάρχουν πραγματικοί συντελεστές για να στελεχώσουν την ιστορία μας.

Παρασκευή 17 Μαρτίου 2017

ΡΩΜΑΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΣΤΙΣ ΕΠΑΡΧΙΕΣ (ΑΙΓΕΣ)

ΡΩΜΑΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΣΤΙΣ ΕΠΑΡΧΙΕΣ (ΑΙΓΕΣ)
Το να μην γνωρίζει κάποιος νομισματική, είναι καλό άλλοθι. Μπορεί να το επικαλεστεί ο οποιοσδήποτε, μαζί και η Κα Κοτταρίδου της Βεργίνας. Αυτό φυσικά ισχύει μόνο για την άγνοια πραγμάτων, η οποία άγνοια πρέπει να αφήνει τη θέση της στη γνώση. Αποδεικνύεται βέβαια, ότι αυτή η διαδικασία είναι ιδιαίτερα χρονοβόρα και αυτό γιατί κύρια σκοντάφτει στην αλαζονεία περισπούδαστων ανθρώπων.
Έτσι λοιπόν, δεν είναι τραγικό να μην γνωρίζει κάποιος ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ, που άλλωστε δεν διδάχτηκε κανένας. Τραγικό όμως είναι να μην γνωρίζει ΙΣΤΟΡΙΑ. Καλοπροαίρετα θεωρώ, ότι η υπόθεση ταύτισης των Αιγών στη Βεργίνα, δεν είναι «στημένη». Τότε όμως, θα έπρεπε η Κα Κοτταρίδου να αναζητήσει ένα κεφάλαιο της ιστορίας. Αυτό έχει να κάνει με την τάξη και τα προνόμια των Ρωμαίων στις επαρχίες και ιδιαίτερα σε αυτήν της Μακεδονίας. Αυτό δεν έχει να κάνει με νομίσματα και εκεί θα βρει τους λόγους που τοποθετούν τις ΑΙΓΕΣ στην ΈΔΕΣΣΑ.
Με χαρά μαθαίνω, ότι εκεί στην Έδεσσα άρχισαν διεργασίες για το δίκαιο της υπόθεσης του ονόματος. Αυτή είναι η σωστή ροή και έτσι τελικά θα αποκατασταθούν τα πράγματα. Αν και νομίζω, ότι τις διεργασίες θα τις προλάβει η Κα Κοτταρίδου αποδίδοντας το ΔΙΚΑΙΟ.

Οι Οδρύσες της Θράκης ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ - ΜΙΜΗΤΙΣΜΟΣ - ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ


Του νομισματολόγου Αστέριου Τσίντσιφου, ts.asterios@gmail.com

Υπάρχει κάτι, που από πάντα προσπαθεί να φέρει κοντά, υποδεέστερους πολιτισμούς σε περισσότερο ανεπτυγμένους. Αυτό το κάτι είναι ο μιμητισμός, ο οποίος ήταν και είναι στην φύση των υπολειπόμενων σε πολιτισμό ή «βαρβάρων», όπως στην αρχαιότητα αποκαλούνταν. Πέρα από τον μιμητισμό στις συμπεριφορές, υπήρχε και ο υλικός μιμητισμός. Αυτός γίνεται αντιληπτός, στα σκεύη, στις ταφές, στα μνημεία, αλλά και στα νομίσματα τότε. Θα λέγαμε ότι ο μιμητισμός ήταν αυτός, που εν τέλει μετά από αιώνες συνήθως, οδηγούσε σε συγχωνεύσεις λαοτήτων. Εξυπακούεται βέβαια, ότι ο κατώτερος πολιτισμικά, συγχωνεύονταν στον ανώτερο.
 Η λέξη βάρβαρος είναι πολύ γενική για να αναφέρεται σε όλες τις περιπτώσεις. Σε καμμιά περίπτωση δεν είναι άσπρο ή μαύρο, αλλά υπάρχουν πολλές αποχρώσεις ενδιάμεσα. Φανταστείτε τον πολιτισμό σαν μια μεγάλη φωτιά, που όσο πιο κοντά βρίσκεται κάποιος, τόσο περισσότερο ζεσταίνεται. Άρα, λοιπόν, ισχύει το λιγότερο ή περισσότερο βάρβαρος. Σε κάθε περίπτωση, διαφέρει και ο χρόνος που απαιτείται για κάποια συγχώνευση. Επίσπευση του χρόνου αυτού, γινόταν όταν η βάρβαρη χώρα φιλοξενούσε αποικίες. Η ανάμειξη των πληθυσμών τότε, έφερνε γρηγορότερα το αποτέλεσμα. Κάθε περίπτωση εθνότητας, λοιπόν, που η πολιτιστική της στάθμη διερευνάται, είναι διαφορετική και σαν τέτοια πρέπει να εξετάζεται. Το παράδειγμά μας θα είναι οι Οδρύσες της Θράκης, που όσο κανένας άλλος, ήταν κοντά και μέσα στον ελληνικό πολιτισμό.

ΘΡΑΚΗ
Είναι αδύνατον να μπορέσουμε να διεισδύσουμε στα πανάρχαια χρόνια της Θράκης και έτσι να συμπεράνουμε με ακρίβεια τα τεκταινόμενα εκεί. Αυτό που είναι βέβαιο, είναι ότι από πολύ ενωρίς έχουμε να κάνουμε με μια τεράστια παραλιακή γραμμή πολιτισμού, αφού εκεί υπήρχαν δεκάδες ελληνικές αποικίες. Ο πρώτος επηρεασμός που δέχτηκαν οι εντόπιοι, αφορούσε την θρησκευτική τους συνείδηση. Αυτό φάνηκε περίτρανα, όταν πολύ αργότερα εισήλθαν στην νομισματοκοπία. Αυτή έδειξε ηλιολατρεία και μύηση στα Καβείρια μυστήρια. Πάντως ο χρόνος εκπολιτισμού της Θράκης στο σύνολό της, διήρκεσε εννέα αιώνες (7ος π. Χ. – 2ος μ. Χ.).


ΟΔΡΥΣΕΣ
Υπήρξε το κύριο φύλο της Θράκης με δεκάδες παρακλάδια. Υπήρξαν οι φημισμένοι Θράκες πολεμιστές, που από την εμφάνισή τους στην ιστορία (6ος π. Χ. αιώνας) και στους αιώνες που ακολούθησαν, διακρίθηκαν για τις μισθοφορικές τους υπηρεσίες. Η είσοδός τους στην ιστορία επίσημα αρχίζει το 530 π. Χ., όταν για πρώτη φορά αναφέρεται το όνομα του βασιλιά ΤΗΡΗ. Στα δικά του χρόνια ανιχνεύονται οι πρώτες μιμήσεις ελληνικών νομισμάτων (1), που αφορούσαν νομίσματα των Ποσειδωνίων αποίκων στο Παγγαίο (2). Για 150 χρόνια περίπου μετά, στην ευρύτερη περιοχή του Παγγαίου και έως την Μαρώνεια, οι Οδρύσες θα έχουν συνεχή παρουσία εκεί. Το διάστημα αυτό, θα συμβάλει στην πρώτη πραγματική κοιτίδα πολιτισμού για τους Οδρύσες, που αιώνες μετά θα απλωθεί σε όλην την Θράκη. Ακριβώς σε αυτή την περιοχή και στον 4ο π.Χ. αιώνα πλέον, από τοπικούς ηγεμόνες των Οδρυσών (Ευρύζελμις, Κετρίπορις), θα υπάρξει για πρώτη φορά ανεξάρτητη θεματολογία στα νομίσματα. Αυτό ήταν το δείγμα αύξησης του πολιτιστικού δείκτη των Οδρυσών Θρακών στην συγκεκριμένη περιοχή.


Ο Σπαράδοκος, υιός του Τήρη, θα κόψει τα πρώτα ενεπίγραφα νομίσματα στο όνομά του. Στα μισά περίπου του 5ου π. Χ. αιώνα, με πρότυπο τα μακεδονικά νομίσματα του Αλεξάνδρου Α΄(6) και Περδίκκα Β΄(7), θα κόψει νομίσματα υψηλής ονομαστικής αξίας (τετράδραχμα), με αξιοσημείωτη καλλιτεχνικότητα. Θα κόψει και μικρότερου βάρους νομίσματα (4,5), για τα οποία πρότυπο ήταν τα χαλκιδαϊκά νομίσματα του Παγγαίου (9), όπως και τα χαλκιδαϊκά νομίσματα της Ολύνθου (8).


Ο Σαράτοκος, στις αρχές του 4ου π. Χ. αιώνα στα νομίσματά του (10,11,12), αντέγραφε θασίτικα (13) και μαρωνείτικα νομίσματα (14,15) αντίστοιχα. Η καλλιτεχνικότητα των νομισμάτων του, ήταν σε καλό επίπεδο και προσέγγιζε τα πρότυπα. Αξίζει να σημειωθεί, η επιλογή του Σαράτοκου να αντιγράψει την δραχμή με το 16ακτινο αστέρι (14) που συμβόλιζε τον Ήλιο. Ήταν η πρώτη νομισματική ένδειξη της ηλιολατρείας για τους Οδρύσες. Αργότερα στα χρόνια της βασιλείας του Σεύθου Γ΄, αυτό θα αποδειχθεί περίτρανα.

ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ
Την μεγαλύτερη ώθηση στον πολιτισμό της Θράκης, έδωσαν τα ελληνιστικά χρόνια. Αυτό, όχι περισσότερο για τα ήδη ανεπτυγμένα παράλια, αλλά για την ενδοχώρα. Η ίδρυση της Φιλιππούπολης εκεί από τον Φίλιππο Β΄, υπήρξε η απαρχή για μια διαφορετική Θράκη, όπως αυτή εμφανίστηκε πέντε ολόκληρους αιώνες αργότερα. Μια Θράκη, που το πολιτιστικό της επίπεδο πλέον στέκονταν πολύ υψηλά, προλαβαίνοντας σε βηματισμό άλλες επαρχίες της τότε Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.


ΣΕΥΘΗΣ Γ΄
Ο Σεύθης στα νομίσματά του (16,17), πρότυπο είχε νομίσματα του συγχρόνου του Κασσάνδρου της Μακεδονίας (19), αλλά και του Φιλίππου Β΄(20). Επίσης δανείστηκε το αστέρι (18) από τα νομίσματα των Ουρανιδών (21), που και αυτά κόβονταν στην περίοδο της βασιλείας του (320–290 π.Χ. περίπου). Τα σύμβολα των νομισμάτων του, παρέπεμπαν στην ηλιολατρεία και μάλιστα σε αυτήν που εκφράζονταν στα αναγεννημένα Καβείρια που θέσπισε η Ολυμπιάδα.


Α
Η εύρεση του τάφου του Σεύθη, ήρθε να επιβεβαιώσει αυτά που έδειχναν τα νομίσματά του. Τα ευρήματα μέσα περιστρέφονταν γύρο από την ηλιολατρεία και τα Καβείρια μυστήρια, πράγμα που έδειχνε ότι ο βασιλιάς ήταν μυημένος. Στην μαρμάρινη πόρτα του ταφικού θαλάμου, σαν αποτρεπτικό σύμβολο, υπήρχε ο προσωποποιημένος Ήλιος (Α). Ήταν κάτι που συνηθιζόταν, ιδιαίτερα στα ελληνιστικά χρόνια, αφού πλήθος τάφων επιφανών, είχαν το ίδιο αποτρεπτικό σύμβολο. Ο τράγος (Β) και το αριστερόστροφο τετράγαμμα [> σβάστικα] (Γ), αλλά και άλλα ευρήματα, φανέρωσαν έναν μυημένο στα νέα Καβείρια βασιλιά.

Δευτέρα 13 Μαρτίου 2017

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΧΩΡΙΣ ΧΡΕΩΣΗ (ΣΥΝΕΧΕΙ



ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΧΩΡΙΣ ΧΡΕΩΣΗ (ΣΥΝΕΧΕΙΑ)
Είναι περίεργο το συναίσθημα, όταν βλέπεις μια πρώην ανασκαφική ομάδα, να τσαλαβουτά σε ρηχά νερά. Να ασχολούνται με κάτι, που ούτε υποψιάζονται τι είναι. Βέβαια οι συνθήκες τώρα είναι ασόβαρες και δεν είναι η ώρα για σοβαρές αποκαλύψεις. Θα γίνει στη σωστή ώρα, είτε το κουκλοθέατρο πάει σπίτι του, είτε όχι.
Δεν μπορώ να πω μόνο, ότι ο «ΚΑΣΤΑΣ» ήταν ότι το Βατικανό σήμερα, μπορώ και να το αποδείξω περίτρανα. Αν το μάτι σου Κε προϊστάμενε στο ΥΠΠΟ, ήταν λίγο πιο αρχαίο και γελούσες μόνο με αυτά που έπρεπε, τότε τα πράγματα θα είχαν καλύτερη τύχη. Αλήθεια, πια ήταν η προσφορά στην υπηρεσία σου και πήρες προαγωγή;

Κυριακή 12 Μαρτίου 2017

Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΑΝΑΤΕΛΛΕΙ (ΣΥΝΕΧΕΙΑ)

Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΑΝΑΤΕΛΛΕΙ (ΣΥΝΕΧΕΙΑ)
Πρέπει να πω, ότι είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος με αυτά που κατάλαβα από την παρουσίαση του Κου Λεφαντζή στο 30ο επετειακό αρχαιολογικό συνέδριο της Θεσσαλονίκης. Θα σταθώ σε πέντε σημεία, που δεν σχετίζονται με την άριστη του ιδίου αρχιτεκτονική παρουσίαση των φάσεων του μνημείου.
1. Αποκάλεσε επανειλημμένα τα αγάλματα Κόρες, αποφεύγοντας τη λέξη Καρυάτιδες. Αυτό έχει τη σημασία του και έρχεται σε αντίθεση με τον εγωιστικό ισχυρισμό περί Καρυάτιδων της Κας Περιστέρη.
2. Η θεωρία περί λέοντος στην κορυφή, φαίνεται ότι άρχισε να ξεθωριάζει. Σχεδόν καμιά αναφορά δεν έγινε επ αυτού.
3. Φαίνεται επίσης, ότι και η θεωρία περί Ηφαιστίωνα, δεν υπάρχει πλέον.
4. Άφησε να εννοηθεί, ότι η περίοδος κατάχωσης του μνημείου, μπορεί να είναι και στα Ρωμαϊκά χρόνια. Αυτή όπως έχω γράψει, συνέβη το 41 π. Χ. από τον Μάρκο Αντώνιο.
5. Παρουσίασε τις παραστάσεις στο αέτωμα του πρόπυλου να απαρτίζονται από τον Δία, την Περσεφόνη (Δήμητρα – κόρη), τον Διόνυσο Ζαγρέα, την Αρτέμιδα και τους Διόσκουρους. Παρουσίασε δηλαδή την είσοδο ενός Καβειρίου.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΥΓΡΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΜΦΙΠΟΛΙ Μεταφέρω όπως γράφτηκε.

ΥΓΡΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΜΦΙΠΟΛΙ
Μεταφέρω όπως γράφτηκε.
……Έκκληση να σωθεί το μνημείο της Αμφιπόλεως έκανε με εισήγησή της στο επετειακό 30ο επετειακό αρχαιολογικό συνέδριο της Θεσσαλονίκης, η αρχαιολόγος Κατερίνα Περιστέρη, καθώς στην ανακοίνωσή της προειδοποιεί ότι οι Καρυάτιδες έχουν αφεθεί στην τύχη τους, χάνοντας το χρώμα τους. Συγκεκριμένα έγραψε:
«Από το 2016 το μνημείο της Αμφίπολης αφέθηκε στην τύχη του.
Η υγρασία έχει προχωρήσει πολύ. Οι Καρυάτιδες άρχισαν να χάνουν τα εξαιρετικά χρώματα τους- το κυανό μετά βίας φαίνεται.
Είναι καθήκον της πολιτείας να προστατεύσει το μνημείο αυτό από τη φθορά του χρόνου……
Προφανώς η Κα Περιστέρη, ξέχασε τον τρόπο που η πολιτεία προστατεύει. Τον περίβολο για να προστατευτεί η στατικότητα του μνημείου, τον κατάχωσε. Θέλω να πιστεύω, ότι τα παραπάνω δεν είναι προτροπή για μια εκ νέου κατάχωση. Η τελευταία διετία ήταν πολύ υγρή βλέπεται. Συσσωρεύτηκε τόση υγρασία, όση δεν υπήρξε στα τελευταία 2500 χρόνια. Το αστείο της στατικότητας με υπογραφή Λεφαντζή, συνεχίζεται με την υγρασία. Πιστεύω και εγώ στην ύπαρξη υγρασίας, μόνο που αυτή είναι ζωντανή.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Πέμπτη 9 Μαρτίου 2017

ΒΕΡΓΙΝΑ ΓΡΕΒΕΝΑ ΚΑΙ ΕΔΕΣΣΑ

ΒΕΡΓΙΝΑ ΓΡΕΒΕΝΑ ΚΑΙ ΕΔΕΣΣΑ
Είναι πολλές φορές που αναρωτιέμαι για το μάταιο της υπόθεσης που εξυπηρετώ. Σκέφτομαι ότι ο κόσμος είναι καλά δομημένος μέσα στο ψέμα. Όλοι βολεύονται μέσα σ αυτό. Κάποτε νόμιζα ότι αποκαλύπτοντας ΜΙΑ ιστορική αλήθεια που θα έβγαινε μέσα από πολύ κόπο, θα υπήρχε σε μια ζωντανή κοινωνία, τουλάχιστον κάποια ηθική ανταπόδοση. Μετά από δεκάδες αποκαλύψεις, τίποτα δεν αλλάζει.
Για να μην γράφω αφηρημένα, θα περιορισθώ στο ζήτημα των Εδεσσαίων. Για σκοπιμότητες, έκλεψαν το ιστορικότατο όνομα ΑΙΓΕΣ και το μετέφεραν στη Βεργίνα. Τα στοιχεία που έρχονται από την αρχαιότητα βοούν για την αλήθεια. ‘Έρχεται η ώρα που αυτά αποκαλύπτονται και στην Έδεσσα οι μπροστάρηδες της τοπικής κοινωνίας αδιαφορούν. Αύριο η Κα Κοτταρίδου της Βεργίνας, στο ετήσιο αρχαιολογικό συνέδριο, θα αραδιάσει πάλι τις φαντασιώσεις της για το δήθεν ύψιστο Μακεδονικό κέντρο. Ότι είναι σε σπουδαιότητα τα Γρεβενά στην σύγχρονη Ελλάδα, το ίδιο ήταν η Βεργίνα στην αρχαία Μακεδονία.
Δεν θα χαρακτηρίσω τους Εδεσσαίους ακόμα, όμως αν συνεχίσουν να εθελοτυφλούν και να παίζουν το παιχνίδι της Κας Κοτταρίδου, δεν θα το αποφύγουν.
ΥΓ. Η Έδεσσα βγάζει ΑΙΓΕΣ στα νομίσματά της. Την Βεργίνα, την ήξερε η μάνα της;