Ο ΜΥΘΙΚΟΣ ΓΡΙΠΠΑΣ
Η ελληνική μυθολογία συνδέει τους γρύπες με διάφορους θεούς. Στον Αισχύλο είναι τα σκυλιά του Δία, ενώ στα έργα τέχνης ο γρύπας συχνά συνδέεται με το Διόνυσο (1). Αλλά ισχυρότερη είναι η σχέση του γρύπα με τον Απόλλωνα (2), με τον οποίο συνδέεται μέσω του δηλιακού μύθου για τους Υπερβορείους. Είναι οι γρύπες που φέρουν την άμαξα του θεού κατά το ταξίδι του προς τους Υπερβορείους. Ως επιφάνειος ο Απόλλωνας καλπάζει πάνω σε γρύπα (3). Στην αρχαία Ελλάδα ο γρύπας νοούνταν ως ηλιακό σύμβολο, αλλά η σχέση του με τον ορυκτό χρυσό τού προσδίδει χθόνια χαρακτηριστικά.
Από τα παραπάνω, υπάρχει ένας προϊδεασμός που οδηγεί στα Καβείρια μυστήρια. ‘Όμως γι αυτά και τη σύνδεση που μπορεί να έχει ο Γρύπας, κανένας λόγος δεν γίνεται.
ΑΥΡΙΟ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Η ελληνική μυθολογία συνδέει τους γρύπες με διάφορους θεούς. Στον Αισχύλο είναι τα σκυλιά του Δία, ενώ στα έργα τέχνης ο γρύπας συχνά συνδέεται με το Διόνυσο (1). Αλλά ισχυρότερη είναι η σχέση του γρύπα με τον Απόλλωνα (2), με τον οποίο συνδέεται μέσω του δηλιακού μύθου για τους Υπερβορείους. Είναι οι γρύπες που φέρουν την άμαξα του θεού κατά το ταξίδι του προς τους Υπερβορείους. Ως επιφάνειος ο Απόλλωνας καλπάζει πάνω σε γρύπα (3). Στην αρχαία Ελλάδα ο γρύπας νοούνταν ως ηλιακό σύμβολο, αλλά η σχέση του με τον ορυκτό χρυσό τού προσδίδει χθόνια χαρακτηριστικά.
Από τα παραπάνω, υπάρχει ένας προϊδεασμός που οδηγεί στα Καβείρια μυστήρια. ‘Όμως γι αυτά και τη σύνδεση που μπορεί να έχει ο Γρύπας, κανένας λόγος δεν γίνεται.
ΑΥΡΙΟ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Ο ΜΥΘΙΚΟΣ ΓΡΥΠΑΣ (2)
Κάθε τι που εμφανίστηκε στην Ελληνική μυθολογία, είχε και έναν ή περισσότερους ρόλους να επιτελέσει. Για τα περισσότερα, κάποια πράγματα είναι γνωστά, που όμως δεν μπορούν από μόνα τους να δώσουν ολοκληρωμένη εικόνα. Αναφορά στην περίπτωσή μας γίνεται για τον γρύπα, στον οποίο από τους αρχαίους, μια ύψιστη αποστολή είχε ανατεθεί.
Για τα πάντα οι άνθρωποι τότε, επιδίωκαν την προστασία των θεών και αυτό διαπιστώνεται σε κάθε τους εκδήλωση. Οι ίδιοι άνθρωποι, έπλασαν στη μυθολογία τους ένα όν, το οποίο και προόρισαν να προστατεύει τους θεούς τους. Αυτό το όν έπρεπε να φαντάζει πανίσχυρο και γι αυτό φρόντισαν ο αετός και το λιοντάρι, ο συνδυασμός των οποίων έδωσε το γρύπα. Ο αετός είναι ο βασιλιάς των ουρανών και συμβόλιζε τον υπέρτατο θεό Ήλιο. Το λιοντάρι από την άλλη, ήταν ενσάρκωση της δύναμης, της σοφίας και της δικαιοσύνης, ακόμα της περηφάνιας και της ασφάλειας. Οι ιδιότητες αυτές μετέτρεπαν τον βασιλιά της γης σε σύμβολο του πατέρα, του κυρίαρχου, του δικαστή και του ηγεμόνα. Του λιονταριού επίσης, του απέδιδαν και χθόνια χαρακτηριστικά, γιατί είναι νυκτόβιο.
Δυο βασιλιάδες λοιπόν, με όλες τους τις ιδιότητες συνέθεσαν τον γρύπα. Ο επουράνιος – ηλιακός αετός και ο χθόνιος λέοντας. Προστάτης των απανταχού Καβειρίων των μεγάλων θεών, των θεών μεμονωμένα, όπως και θεοποιημένων ανθρώπων για τους οποίους ήταν υπέρτατη τιμή.
Το πλήρες άρθρο με όλα τα νομίσματα που οδηγούν στα παραπάνω συμπεράσματα, θα κοινοποιηθεί από τον ΝΑΥΣΙΝΟΟ πολύ σύντομα. Μέχρι τότε, λίγη υπομονή. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου