Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ «ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ» ΣΤΙΣ ΣΕΡΡΕΣ
Επειδή κάποτε το θέατρο γύρω από την ανασκαφή πρέπει να πάρει τέλος, είμαι υποχρεωμένος να σχολιάσω αυτό το γεγονός, που εγώ αποκαλώ «μνημόσυνο». Προηγήθηκαν ανάλογα «μνημόσυνα», σε άρθρα σχετικά με την ίδια υπόθεση. Δεν είναι δύσκολο να τα αναγνωρίσει κάποιος, γιατί αυτά εμπεριέχουν τις ίδιες στερεότυπες εκφράσεις. «Τι ωραία ήταν τότε που ανακαλύψαμε την είσοδο». «Πόσα πολλά προσέφερε ο τάδε». « Πόσο πολύτιμος ήταν ο άλλος και γενικότερα ευχαριστούμε όλους αυτούς που…». Αν η ανασκαφή ήταν ζωντανή, σε καμιά περίπτωση δεν θα ήταν αυτές οι εκφράσεις στο προσκήνιο, που όλες μαζί καταλήγουν στο « ότι έγινε έγινε, αιωνία η μνήμη του μακαρίτη».
Επί της ουσίας λοιπόν. Σε μια κατάμεστη αίθουσα από τις τελευταίες εφεδρείες που ακόμα παραμένουν πιστές σε μια τραγική πρώην ανασκαφική ομάδα, έγινε ελπίζω το τελευταίο «μνημόσυνο». Κάποιοι αναγνωρίσιμοι παραβρέθηκαν, αλλά πολλοί περισσότεροι αγνόησαν την «τελετή». Ανάλογη εικόνα και στα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης. Όσα την προέβαλαν, εισέπραξαν την αποστροφή του κόσμου. Κάνω λάθος κύριοι Σπανέλη και Δελή; Αν ξεχάσατε τι θα πει αποδοχή, δείτε αυτό:
Είναι η διαφορά του ζωντανού από το νεκρό. Δεν είναι μακριά που η αλήθεια θα κατακλύσει τα πάντα και πρώτος ο κλάδος των δημοσιογράφων θα γίνει ικέτης αυτής. Θεμιτό. ΖΩΗ σε μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου