Η ΑΥΡΑ ΤΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑΣ
Δέχτηκα, ασυνήθιστα πολλά μηνύματα για την πρόσφατη ανάρτηση «ΚΑΒΕΙΡΙΑ ΠΑΝΤΟΥ» και έτσι θα επανέλθω για περισσότερα. Όπως σήμερα κάθε χωριό έχει την εκκλησία του, έτσι και τότε όλες οι πόλεις είχαν το χώρο λατρείας. Από τη στιγμή που από τα Ελληνιστικά χρόνια και μετά, επικρατούσα λατρεία ήταν τα Καβείρια, κάθε πόλη είχε το δικό της Καβείριο. Ήταν μια ολόκληρη δομή εκατοντάδων ιερών, δημιούργημα της Ολυμπιάδας, για τα οποία η αρχαιολογία δεν θέλει να ξέρει. Το «νόστιμο» είναι, ότι όλα αυτά τα Καβείρια είχαν και ένα αρχικαβείριο ή μια μητρόπολη τρόπον τινά, που πρόσφατα αποκαλύφθηκε στην Αμφίπολι. Δικαιωματικά ήταν εκεί, γιατί εκεί ήταν το «σπίτι» της Ολυμπιάδας.
Ποιος δεν θυμάται τον Σαμαρά επάνω στη σκάλα να «χαζεύει» τις σφίγγες. Δεν ήταν ο θαυμασμός που τον οδήγησε εκεί, αλλά ο πανικός για την γκάφα μιας ανασκαφής, που δεν έπρεπε να ξεκινήσει ποτέ. Από την ημέρα εκείνη, τρία χρόνια ακριβώς, δεκάδες ανθρωπάκια επιστρατεύτηκαν, μπας και καταφέρουν να αποσοβήσουν μια μοιραία κατάληξη. Αυτή η πορεία όμως, είναι γι αυτούς μη αναστρέψιμη. Η αύρα της Ολυμπιάδας απελευθερώθηκε και είναι παραπάνω από ικανή για να αντιμετωπίσει τους ασήμαντους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου