Asterios Tsintsifos
ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΑ ΒΑΡΗ (1)
Η προέλευση των νομισματικών βαρών, είναι το αλφαβητάριο της νομισματικής επιστήμης. Όσο αυτά δεν ήταν συγκεκριμένα, τόσο δεν ήταν δυνατόν να υπάρξουν «νομισματικά φώτα». Το να ξέρουμε πόσο ζυγίζει ένα νόμισμα, από μόνο του δεν λέει τίποτα. Το κλειδί είναι, το πώς και γιατί ζυγίζει τόσο. Η πατρότητα αυτών των βαρών, δεν εντοπίστηκε ποτέ, γιατί αυτή υπήρχε στο Παγγαίο της Μακεδονίας. Έτσι στη διάβα των αιώνων, ο προσανατολισμός χάθηκε οριστικά.
Είναι αστείο να ονομάζουμε Ροδιακό ένα νομισματικό πρότυπο βαρών του 4ου π. Χ. αιώνα, όταν αυτό γεννήθηκε δυο αιώνες νωρίτερα από Κλαζομενείς των Αβδήρων στο Παγγαίο. Αυτό όμως αργότερα.
Όταν οι Πέρσες του Δαρείου Α΄ αποφάσισαν να κόψουν νομίσματα, το έκαναν στο Παγγαίο, όταν από το 511 έως το 496 π. Χ., το κατείχαν. Επέλεξα τους Πέρσες για αρχή, γιατί ήταν οι τελευταίοι που εντάχθηκαν στην νομισματοκοπία. Τότε στο Παγγαίο, από πεντηκονταετίας ακόμα, όλα τα νομισματικά Ελληνικά πρότυπα, ήταν δραστηριοποιημένα.
Τα βάρη που επέλεξαν για τα νομίσματά τους οι Πέρσες, δεν ήταν τυχαία, όπως αφήνει να εννοηθεί η ονομασία «σίγκλος» που τους αποδόθηκε. Ο Περσικός σίγκλος που ζύγιζε 5,60 γραμμάρια, δεν προέκυψε από το τίποτα. Ήταν παρακλάδι του προτύπου των Φωκαέων, των οποίων το τετράδραχμο ζύγιζε 16,80 γραμμάρια. Έκοψαν το 1/3 αυτού οι Πέρσες και δημιούργησαν τον σίγκλο. Ο διπλός σίγκλος κατά τα ίδια, ήταν τα 2/3 του Φωκαϊκού. Ο χρυσός δαρεικός ήταν το ½ του Φωκαϊκού, ήτοι 8,40 γραμμάρια. Έτσι τα Περσικά βάρη, ήταν συμβατά στο νομισματικό σύστημα που επικρατούσε στο Παγγαίο.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Η προέλευση των νομισματικών βαρών, είναι το αλφαβητάριο της νομισματικής επιστήμης. Όσο αυτά δεν ήταν συγκεκριμένα, τόσο δεν ήταν δυνατόν να υπάρξουν «νομισματικά φώτα». Το να ξέρουμε πόσο ζυγίζει ένα νόμισμα, από μόνο του δεν λέει τίποτα. Το κλειδί είναι, το πώς και γιατί ζυγίζει τόσο. Η πατρότητα αυτών των βαρών, δεν εντοπίστηκε ποτέ, γιατί αυτή υπήρχε στο Παγγαίο της Μακεδονίας. Έτσι στη διάβα των αιώνων, ο προσανατολισμός χάθηκε οριστικά.
Είναι αστείο να ονομάζουμε Ροδιακό ένα νομισματικό πρότυπο βαρών του 4ου π. Χ. αιώνα, όταν αυτό γεννήθηκε δυο αιώνες νωρίτερα από Κλαζομενείς των Αβδήρων στο Παγγαίο. Αυτό όμως αργότερα.
Όταν οι Πέρσες του Δαρείου Α΄ αποφάσισαν να κόψουν νομίσματα, το έκαναν στο Παγγαίο, όταν από το 511 έως το 496 π. Χ., το κατείχαν. Επέλεξα τους Πέρσες για αρχή, γιατί ήταν οι τελευταίοι που εντάχθηκαν στην νομισματοκοπία. Τότε στο Παγγαίο, από πεντηκονταετίας ακόμα, όλα τα νομισματικά Ελληνικά πρότυπα, ήταν δραστηριοποιημένα.
Τα βάρη που επέλεξαν για τα νομίσματά τους οι Πέρσες, δεν ήταν τυχαία, όπως αφήνει να εννοηθεί η ονομασία «σίγκλος» που τους αποδόθηκε. Ο Περσικός σίγκλος που ζύγιζε 5,60 γραμμάρια, δεν προέκυψε από το τίποτα. Ήταν παρακλάδι του προτύπου των Φωκαέων, των οποίων το τετράδραχμο ζύγιζε 16,80 γραμμάρια. Έκοψαν το 1/3 αυτού οι Πέρσες και δημιούργησαν τον σίγκλο. Ο διπλός σίγκλος κατά τα ίδια, ήταν τα 2/3 του Φωκαϊκού. Ο χρυσός δαρεικός ήταν το ½ του Φωκαϊκού, ήτοι 8,40 γραμμάρια. Έτσι τα Περσικά βάρη, ήταν συμβατά στο νομισματικό σύστημα που επικρατούσε στο Παγγαίο.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
·
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου