Η ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΥΠΟΓΕΙΩΝ
Ο όρος «πολιτιστική κληρονομιά» με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Η μεταχείριση των νομισμάτων που εντάσσονται στον όρο και η ερμηνεία του ίδιου όρου κατά πως βολεύει, με βρίσκει κάθετα αντίθετο. Πολιτιστική κληρονομιά, είναι η ιστορία που μεταφέρουν αυτά τα μικρά κομμάτια μετάλλου και όχι αυτό καθαυτό το νομισματικό έργο τέχνης. Παράλληλα βέβαια με την ανάγνωση των πληροφοριών που μεταφέρει το νόμισμα, λειτουργεί και ο οπτικός θαυμασμός του δημιουργήματος.
Σε ποιον ανήκει η ΔΙΚΗ μας πολιτιστική κληρονομιά; Φαντάζομαι σε όλους μας και όχι μόνο στους διαχειριστές της κληρονομιάς και ελάχιστους εκλεκτούς. Τι θα έπρεπε να γίνει λοιπόν, ώστε όλοι μας να γίνουμε δέκτες της ιστορίας; Ένας χρόνος και 1000 φωτογραφίες νομισμάτων στο προφίλ μου, μου δίνουν το δικαίωμα να γράψω, ότι έτσι προάγεται η πολιτιστική μας κληρονομιά. Έτσι διαχέεται ιστορία σε όλους και αυτό δεν θα έπρεπε να περιορίζεται στο προφίλ μου. Έπρεπε να υπάρχουν 50 σημεία σε όλη την Ελλάδα, όπου θα εκτίθονταν και το παραμικρό νόμισμα μαζί και η ιστορία του.
Όμως δεν γίνεται έτσι. Εκατοντάδες χιλιάδες νομίσματα βρίσκονται σε υπόγεια μουσείων, που όλο και ο αριθμός τους αυξάνεται. Εκεί είναι θαμμένη η ιστορία και η υποψία σε μένα ότι κάποιοι μας θέλουν ανιστόρητους, όλο και μεγαλώνει. Εκεί λοιπόν είναι θαμμένα και νεκροθάφτες είναι αυτοί που ζούνε από την πολιτιστική μας κληρονομιά. Αυτοί θα έπρεπε να πράξουν τα δέοντα, ώστε να μην γράφω εγώ αυτά σήμερα. Πόσο ευχαριστημένοι είναι, που τα νομίσματα είναι στο μαύρο σκοτάδι; Θα μπορούσε να υπάρξει η δικαιολογία, ότι κι αυτοί δεν τα ήξεραν αυτά. Είναι σωστό, γιατί ποτέ κανένας και πουθενά δεν τους δίδαξε το νόμισμα. Τώρα όμως ξέρουν και είναι στο χέρι τους να διώξουν τον τίτλο του νεκροθάφτη από επάνω τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου