ΚΑΒΕΙΡΙΑ ΠΥΘΙΑ

Asterios Tsintsifos

· 

ΚΑΒΕΙΡΙΑ ΠΥΘΙΑ

Τα ΠΥΘΙΑ ήταν διαδεδομένοι αγώνες που γίνονταν προς τιμή του Απόλλωνα. Στη Θεσσαλονίκη τα Πύθια, όπως μας αποκαλύπτει το νόμισμα, είχαν το προσωνύμιο ΚΑΒΙΡΕΙΑ (1,2). Η σχέση Καβειρίων και Απόλλωνα ήταν δεδομένη, αφού κάθε Καβείριο ήταν Απολλώνιος χώρος. Στη Θεσσαλονίκη υπήρχαν λόγοι παραπάνω από αλλού να απεικονίζεται η σχέση αυτή σε νομίσματα κι αυτό γιατί κάτι περισσότερο αντιπροσώπευε το Καβείριο εκεί. Έτσι έχουμε τον Κάβειρο με τον Απόλλωνα να κρατάνε από κοινού στεφάνι (3), όπως και τον Απόλλωνα να κρατά στο χέρι του Κάβειρο (4).

Ο Απόλλωνας συμμετείχε εκεί και με την ιδιότητα του προστάτη της μαντικής τέχνης, όπως φανερώνει ο τρίποδας (1,4).Το φίδι που τυλίγεται γύρω από την κολώνα, όπου επάνω είναι η λύρα, θέλει να μας πει κάτι παραπάνω. Δημιουργεί μια σύνδεση με το παρελθόν, που αιώνες μετά στα χρόνια του Γορδιανου Γ΄ (238 – 244 μ. Χ.) που κόπηκαν όλα αυτά τα νομίσματα, δεν ξεπεράστηκε ακόμα. Την δική του σημειολογία έχει και το φίδι που τυλίγεται στον τρίποδα (1). Μπορεί να θυμίζει λίγο και τη ζωφόρο του «Καστά» στην Αμφίπολι.

ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΚΑΙ ΦΙΛΙΠΠΟΣ

 Asterios Tsintsifos 

· 

ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΚΑΙ ΦΙΛΙΠΠΟΣ

Όταν η Αμφίπολι ορίστηκε από τον Φίλιππο βασιλικό νομισματοκοπείο, τεράστιες ποσότητες νομισμάτων κόβονταν εκεί. Πολύ λιγότερα, τιμής ένεκεν λόγω πρωτεύουσας, κόβονταν στην Πέλλα. Ο οργασμός νομισματοκοπίας στην Αμφίπολι, δεν επέτρεπε την καλλιτεχνικότητα να φτάσει σε ακραίο υψηλό επίπεδο (1). Αντίθετα στην Πέλλα, έχουμε αριστουργήματα χαρακτικής (2).

Εκεί λοιπόν που ο χρόνος πίεζε για όλο και περισσότερα τετράδραχμα, μια και τα πολύτιμα μέταλλα περίσσευαν, η βεβιασμένη χαρακτική υστερούσε εμφανώς από την αντίστοιχη στην Πέλλα. Το ίδιο συνέβη αργότερα και με τα νομίσματα του Αλεξάνδρου. Αυτό όμως είναι άλλη ιστορία.

ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΙΓΩΝ

 Asterios Tsintsifos 

 

Υπάρχει ένα πολύ μεγάλο θέμα, που αφορά τα νομίσματα που έκοψε ο Παίονας βασιλιάς Αυδωλέων (περίπου 315 - 286 π. Χ.). Στην πραγματικότητα είναι αρκετά θέματα μαζί, που όλα μαζί οδηγούν σε μια πονηρή στρέβλωση της ιστορίας.

Γράφεται ότι το νόμισμα του Αλεξάνδρου (1), κόπηκε στην Άστιβο ή στο Δαμάστιον της Παιονίας και αυτό γιατί ο τρόπος γραφής είναι πανομοιότυπος με αυτόν των νομισμάτων του Αυδωλέοντα (2). Ταιριάζουν ακόμα τα νομίσματα, στην υψηλή καλλιτεχνικότητα που διαθέτουν. Από αυτό πηγάζει η πρώτη ένσταση, που αμφιβάλει αν στην Παιονία υπήρχαν χαράκτες τόσο υψηλού επιπέδου. Βέβαια είναι απολύτως βέβαιο, ότι τα νομίσματα έχουν τον ίδιο τόπο κοπής, όμως αυτός δεν θα μπορούσε να είναι η Παιονία. Στα περισσότερα νομίσματά του ο Αυδωλέων, έχει ένα περίεργο μονόγραμμα. Απαρτίζεται από το άλφα (Α) και από κέρατα αίγας. Δεν είναι τίποτα άλλο από το αρχικό γράμμα της πρώτης πρωτεύουσας των Μακεδόνων ΑΙΓΕΣ, με τα κέρατα από επάνω για να μπορεί να συνδεθεί και να μην παρερμηνευτεί με το άλλο άλφα που είναι μεμονωμένο. Πονηρά το ερμηνεύουν σαν μονόγραμμα του Αυδωλέοντα, όμως τα καμπυλωτά κέρατα δεν συνιστούν γράμμα. ‘Αλλωστε θα ήταν πλεονασμός, αφού το όνομα είναι γραμμένο.

Εκεί έκοψε τα νομίσματά του ο Παίονας βασιλιάς, μια και οι σχέσεις του με τον Κάσσανδρο ήταν πολύ καλές. Έτσι δεν τίθεται θέμα πολιτιστικής αναλαμπής στα όρια της Παιονίας. Όσον αφορά τα μεταθανάτια νομίσματα του Αλεξάνδρου που κόβονταν στις ΑΙΓΕΣ, ο τόπος κοπής προκύπτει από περισσότερα σύμβολα που εμφανίζονται εκεί.

ΥΓ. ΑΙΓΕΣ βέβαια είναι η Έδεσσα και όχι η Βεργίνα της ψεύτικης ευημερίας που εμφανίζει η Κα Κοτταρίδου.

ΝΑΥΣΙΝΟΟΣ: ΑΛΙΜΟΣ: ΚΑΒΕΙΡΙΟ Η' ΘΕΣΜΟΦΟΡΙΟ;

ΟΛΥΜΠΙΟΣ ΑΔΡΙΑΝΟΣ

Asterios Tsintsifos

 

ΟΛΥΜΠΙΟΣ ΑΔΡΙΑΝΟΣ

Είναι γνωστά τα φιλελληνικά αισθήματα του αυτοκράτορα Αδριανού. Αυτά ήταν υπεύθυνα για το προσωνύμιο Graeculius (μικρός Έλληνας) που του έδωσαν οι Ρωμαίοι. Δεκάδες μικρά και μεγάλα έργα στον Ελληνικό χώρο επιβεβαιώνουν το προσωνύμιο. Αυτά από τη μεριά των Ρωμαίων. Από τη μεριά των Ελλήνων, τίμησαν άραγε με οποιονδήποτε τρόπο τον Αδριανό; Δεν φαίνεται να είναι γνωστό κάτι προς αυτή την κατεύθυνση.

Η είδηση είναι και αυτή προέρχεται από τα νομίσματα, ότι και οι Έλληνες έδωσαν ένα άκρως τιμητικό προσωνύμιο στον Αδριανό. Τον ονόμασαν ΟΛΥΜΠΙΟ που θα πει με άλλα λόγια ισόθεο. Προσωπικά θεωρώ μικρή αυτή την πληροφορία που προέρχεται από τα νομίσματα. Αν αθροίσουμε όμως τις χιλιάδες πληροφορίες όλων των μεγεθών, που προέρχονται από αυτά και που δεν προσμετρούνται στην ιστορία, τότε καταλαβαίνουμε γιατί η ιστορία μας είναι αποσπασματική και άρα χωρίς ροή.

Σε ένα νόμισμα του Αδριανού λοιπόν από το ΔΙΟΝ της Μακεδονίας, διαβάζουμε την επιγραφή: IMP[ERATOR] CAES[AR] HADRIANO AUG[USTUS] OLYMPIO. Από όλους τους αυτοκράτορες που έκοψαν νομίσματα στο Δίον, μόνο στον Αδριανό δόθηκε ο τιμητικός αυτός τίτλος.

Η ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΥΠΟΓΕΙΩΝ

Asterios Tsintsifos

· 

Η ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΥΠΟΓΕΙΩΝ

Ο όρος «πολιτιστική κληρονομιά» με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Η μεταχείριση των νομισμάτων που εντάσσονται στον όρο και η ερμηνεία του ίδιου όρου κατά πως βολεύει, με βρίσκει κάθετα αντίθετο. Πολιτιστική κληρονομιά, είναι η ιστορία που μεταφέρουν αυτά τα μικρά κομμάτια μετάλλου και όχι αυτό καθαυτό το νομισματικό έργο τέχνης. Παράλληλα βέβαια με την ανάγνωση των πληροφοριών που μεταφέρει το νόμισμα, λειτουργεί και ο οπτικός θαυμασμός του δημιουργήματος.

Σε ποιον ανήκει η ΔΙΚΗ μας πολιτιστική κληρονομιά; Φαντάζομαι σε όλους μας και όχι μόνο στους διαχειριστές της κληρονομιάς και ελάχιστους εκλεκτούς. Τι θα έπρεπε να γίνει λοιπόν, ώστε όλοι μας να γίνουμε δέκτες της ιστορίας; Ένας χρόνος και 1000 φωτογραφίες νομισμάτων στο προφίλ μου, μου δίνουν το δικαίωμα να γράψω, ότι έτσι προάγεται η πολιτιστική μας κληρονομιά. Έτσι διαχέεται ιστορία σε όλους και αυτό δεν θα έπρεπε να περιορίζεται στο προφίλ μου. Έπρεπε να υπάρχουν 50 σημεία σε όλη την Ελλάδα, όπου θα εκτίθονταν και το παραμικρό νόμισμα μαζί και η ιστορία του.

Όμως δεν γίνεται έτσι. Εκατοντάδες χιλιάδες νομίσματα βρίσκονται σε υπόγεια μουσείων, που όλο και ο αριθμός τους αυξάνεται. Εκεί είναι θαμμένη η ιστορία και η υποψία σε μένα ότι κάποιοι μας θέλουν ανιστόρητους, όλο και μεγαλώνει. Εκεί λοιπόν είναι θαμμένα και νεκροθάφτες είναι αυτοί που ζούνε από την πολιτιστική μας κληρονομιά. Αυτοί θα έπρεπε να πράξουν τα δέοντα, ώστε να μην γράφω εγώ αυτά σήμερα. Πόσο ευχαριστημένοι είναι, που τα νομίσματα είναι στο μαύρο σκοτάδι; Θα μπορούσε να υπάρξει η δικαιολογία, ότι κι αυτοί δεν τα ήξεραν αυτά. Είναι σωστό, γιατί ποτέ κανένας και πουθενά δεν τους δίδαξε το νόμισμα. Τώρα όμως ξέρουν και είναι στο χέρι τους να διώξουν τον τίτλο του νεκροθάφτη από επάνω τους.

ΟΙ ΑΝΑΡΜΟΔΙΟΙ - ΑΡΜΟΔΙΟΙ

 Asterios Tsintsifos 

ΟΙ ΑΝΑΡΜΟΔΙΟΙ - ΑΡΜΟΔΙΟΙ

Δέχτηκα πολλά μηνύματα, για να σχολιάσω τα τελευταία γραφόμενα περί της ανασκαφής στην Αμφίπολι. Δεν θα το κάνω και θα εξηγήσω γιατί. Για την ανασκαφική ομάδα, εκφράστηκα προ μηνών πολύ συγκεκριμένα. Προέτρεψα τα μέλη της να δηλώσουν αναρμόδια και να παραιτηθούν. Θεώρησα ότι οι ειδικότητες που θα έπρεπε να είναι στην πρώτη γραμμή, είναι της θεολογίας και της νομισματολογίας. Έτσι θα έπρεπε να είναι, αφού το μνημείο άπτεται της αρχαίας θεολογίας. Μια και αυτό δεν συμβαίνει, λεγόμενα εκτός πραγματικότητας αναρμόδιων ανθρώπων που είδαν φως και μπήκαν, δεν πρόκειται ποτέ να σχολιάσω. Όταν όμως κάποτε, καταφέρουν και πούνε κάτι σωστό, τότε θα το επιβραβεύσω. ΤΕΛΟΣ με αυτό.
Ο νομισματολόγος χρειάζεται να ερμηνεύσει σύμβολα και μονογράμματα, τα οποία πέραν των νομισμάτων, τα ίδια είναι εγχάρακτα και μέσα στο μνημείο. Τη σκυτάλη μετά παίρνει ο θεολόγος, ώστε να κάνει τις απαραίτητες συνδέσεις. Οι άλλες ειδικότητες ακολουθούν.

ΑΒΔΗΡΑ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ

Asterios Tsintsifos

ΑΒΔΗΡΑ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ

Η πόλη που στα νομίσματά της την χαρακτήριζε ο Γρύπας. Ελέγχοντας σχεδόν εξ ολοκλήρου τα χρυσοφόρα όρη της «Λεκάνης», αναδείχθηκε στην πλουσιότερη πόλη του βορρά. Αυτό συνέβαινε έως και τα μισά του 4ου π. Χ. αιώνα. Αναρίθμητους νομισματικούς τύπους εξέδωσαν τα Άβδηρα, μέσα σε δυο αιώνες ακμής. Εξέχουσα θέση, κατείχαν τα ιερά νομίσματα της πόλης. Τα Καβείρια μυστήρια των μεγάλων θεών της Σαμοθράκης, αποτυπώνονται παραστατικά σε δεκάδες νομισματικούς τύπους.

Το δηλωτικό των μεγάλων θεών (Θ) μας προσανατολίζει στα Καβείρια (1) και σε Απολλώνιο χώρο (2), όπου γινόταν και χρησμοδοσία (3). Ο Διόνυσος βέβαια (4) είχε την τιμητική του στην τοπική λατρεία και οι κάτοικοι δεν παρέλειψαν σε μοναδικές παραστάσεις, να απεικονίσουν σάτυρους (5), μαινάδες (6) όπως και τον Πάνα (7). Η Αρτέμιδα δεν θα μπορούσε να λείψει από εκεί (8), αλλά και η στήλη του Ερμού (9), που όπου υπήρχε, χαρακτήριζε Καβείρια ιερά.

Ο Γρύπας, όπως γράφτηκε σε ιδιαίτερο άρθρο στον ΝΑΥΣΙΝΟΟ, ήταν ο επίσημος προστάτης των μεγάλων θεών, αλλά και βασιλέων. Τα νομίσματα των Αβδήρων, όπως εύκολα διαπιστώνει κανείς, ανήκουν στα αριστουργήματα της κλασικής αρχαιότητας.

ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

 Asterios Tsintsifos .

ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ η υπέρτατη αρετή. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ με τα πολλά πρόσωπα, που κανένας δεν μπορεί χωρίς συνέπειες να προσπεράσει. Συνέπειες που αλλού ‘η εδώ θα πληρώσει. Μ αυτήν κανείς δεν μπορεί να παίζει. Ο μηχανισμός που κινεί και ονομάζεται ΝΕΜΕΣΙΣ, είναι αδίστακτος και χωρίς έλεος, γι αυτούς που θα την καταπατήσουν. Αντίθετα προστατεύει απλόχερα, αγνοώντας αν χρειαστεί, ακόμα και αυτούς τους νόμους της φυσικής.

Ψευδαίσθηση είναι, αν νομίσει κάποιος ότι πέρασε απαρατήρητος. Είναι άμεση, αλλά και καρτερική. Έχει όλο το χρόνο δικό της, ακριβώς όπως και οι ψυχές όλων μας. Είναι κριτής και βρίσκεται εκεί, από όπου όλοι θα περάσουν. Η ΝΕΜΕΣΙΣ κρατά το κηρύκειο του Ερμή, γνωρίζοντας και μπορώντας να διακρίνει το ποσοστό δικαιοσύνης των πράξεών μας. Η κρίση στις ψυχές μας πρόκειται να είναι ακριβής. Χθόνια θεότητα η ίδια, δεν θα μπορούσε να είναι αμέτοχη των Καβειρίων μυστηρίων.

Ο ΛΕΩΝ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ

Asterios Tsintsifos

 · 

Ο ΛΕΩΝ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ

Κάτω από τη ματιά της μεγάλης Μητέρας (1), η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ διδάχθηκε τα μυστικά των μεγάλων θεών στη Σαμοθράκη. Αυτό υπήρξε αρκετό, ώστε με τον ερχομό της στην Αμφίπολι, να κηρύξει την πόλη, χώρο της Μητέρας των μεγάλων θεών. Ήταν το καλύτερο που μπορούσε να κάνει, εκεί που σκόπευε να εφαρμόσει αυτά που μυήθηκε. Έβαλε τον Φίλιππο λοιπόν και κατασκεύασε τον λέοντα όπως τον θαυμάζουμε σήμερα. Οι δεσμοί της ιέρειας με την μεγάλη Μητέρα, απεικονίστηκαν σε νομίσματα αιώνες αργότερα (7), όταν και η Ολυμπιάδα είχε περάσει στο πάνθεο των αθανάτων. Και στην Αμφίπολι όμως, οι κάτοικοι ταύτισαν στα νομίσματά τους την μεγάλη Μητέρα με την Ολυμπιάδα (4). Αυτό το πολύ διαδεδομένο νομισματικό θέμα, δείχνει με τον απλούστερο τρόπο, ότι η μεγάλη Μητέρα είχε πλούσιο ιστορικό στην πόλη.

Η σχέση του λιονταριού με την Μητέρα των μεγάλων θεών, αλλά και με τον Διόνυσο, δεν θα μας απασχολήσουν εδώ. Θα σταθούμε μόνο στην στάση των λιονταριών, όπως αυτή φαίνεται στα νομίσματα (2,3,6) της μεγάλης Μητέρας. Είναι αυτή η ίδια η στάση του λέοντα της Αμφίπολης, ακόμα κι όταν το λιοντάρι απεικονίζεται μόνο του (5). Το άγαλμα είναι βέβαια προγενέστερο όλων των νομισμάτων και η στάση του υπήρξε γνώση ή έμπνευση της Ολυμπιάδας. Πρότυπο στα νομίσματα λοιπόν, στάθηκε το δημιούργημα της βασιλομήτορος στην Αμφίπολι. Η συνύπαρξη εκεί λιονταριού και Μητέρας των μεγάλων θεών , εξηγούν την ύπαρξη του αγάλματος. Η αλήθεια του παραπάνω ιστορικού, δίνει και την ακριβή χρονολόγηση κατασκευής του λέοντα, που είναι αμέσως μετά την άφιξή της στην Αμφίπολι.

ΑΜΦΙΠΟΛΙ – ΟΥΡΑΝΙΔΩΝ ΠΟΛΗ

 Asterios Tsintsifos  

ΑΜΦΙΠΟΛΙ – ΟΥΡΑΝΙΔΩΝ ΠΟΛΗ

Θα ήταν παράδοξο, ένα ταφικό μνημείο να έκοβε δικά του νομίσματα. Ακόμα πιο παράδοξο θα ήταν, να έκανε αυτό ένας τυπικός Μακεδονικός τάφος. Είναι χαρακτηρισμοί που δόθηκαν στο ιερό συγκρότημα της Αμφίπολης από τους ανασκαφείς και δεν αναιρέθηκαν ακόμα. Μάλιστα εφεύραν οι ίδιοι τον Ηφαιστίωνα για να χρεώσουν την μεγαλοπρεπή κατασκευή. Πρόκειται για την απόλυτη υποβάθμιση ενός μοναδικού για τα αρχαιολογικά χρονικά ευρήματος.

Την αλήθεια δείχνουν περίτρανα τα νομίσματα. Όταν με το καλό γίνει το νομισματικό εκθετήριο στην περιοχή της Αμφίπολης, το δεύτερο τη τάξει νόμισμα θα είναι αυτό της εικόνας μας. Το πρώτο που είναι ακόμα πιο αποκαλυπτικό, δεν θα το αποκαλύψω ακόμα. Τα νομίσματα αυτά, αν και έχουν τα διακριτικά του βασιλικού νομισματοκοπείου της Αμφίπολης (πυρσός και Λ), δεν είναι εκεί καταχωρημένα!!! Και στα δυο νομίσματα, υπάρχει η επιγραφή ΟΥΡΑΝΙΔΩΝ, πόλη εξυπακούεται. Από τα νομίσματα λοιπόν, προκύπτει το ιερό όνομα της Αμφίπολης που είναι ΟΥΡΑΝΙΔΩΝ ΠΟΛΗ. Ποιοι είναι όμως οι Ουρανίδες; Είναι αυτοί που κατοικούν στον Ουρανό και η κατοικία τους φαίνεται παραστατικά στον εμπροσθότυπο. Ήλιος, πλανήτες και σελήνη. Περισσότερα στο άλλο νόμισμα. Στο πίσω μέρος του νομίσματος, υπάρχει η συμβολική αναπαράσταση του «ΚΑΣΤΑ». Ο Δημιουργός (βλέπε Δημιουργού Ιερό - ΔΙ) κάθεται επάνω σε σφαίρα!!! και κρατά ράβδο. Στο επάνω μέρος το σύμβολο των μεγάλων θεών (Θ), ενώ στο κεφάλι του, σαν να ήταν αυτός ο φυσικός λόφος μέσα στον περίβολο, έχει την πηγή φωτός των Καβειρίων.

Μόνο αυτό το νόμισμα, λέει περισσότερα πράγματα από όλα τα εκθέματα του μουσείου μαζί. Φανταστείτε το μέγεθος της ιστορίας που θα πηγάζει από το εκθετήριο.

ΤΑ ΚΙΟΝΟΚΡΑΝΑ ΤΩΝ ΤΗΜΕΝΙΔΩΝ

Asterios Tsintsifos

ΤΑ ΚΙΟΝΟΚΡΑΝΑ ΤΩΝ ΤΗΜΕΝΙΔΩΝ

Στον απόηχο του κειμένου για το κιονόκρανο της Έδεσσας με τα χαρακτηριστικά των Τημενίδων, εμφανίστηκαν κάποια υπερασπιστικά σχόλια για την Βεργίνα. Κεντρικό επιχείρημα, ήταν ότι τέτοια κιονόκρανα με τα ίδια χαρακτηριστικά, υπήρχαν στους Φιλίππους και Αμφίπολι. Άρα κατά τους υπερασπιστές, αυτό υπήρξε μια διαδεδομένη κατάσταση και έτσι αδυνατεί το επιχείρημα του κιονόκρανου.
Πέρα του ότι οι Φίλιπποι φέρουν το όνομα του Τημενίδη Φιλίππου και η Αμφίπολι υπήρξε πόλη του ιδίου, το συγκεκριμένο κιονόκρανο υπήρχε όπου υπήρχαν Τημενίδες. Έτσι το ερώτημα γίνεται πιο επιτακτικό. Γιατί στη Βεργίνα, αν αυτές ήταν οι Αιγές, δεν υπάρχουν τέτοια κιονόκρανα ή άλλα πράγματα όπου να υπάρχουν σύμβολα των Τημενίδων;
Είναι ερώτημα που δεν δικαιούνται να απαντήσουν φίλοι, αλλά η εφορία αρχαιοτήτων της Βεργίνας. Εκεί βέβαια το έριξαν στα μαθηματικά. Χρειάζεται προσπάθεια, ένα τόσο υψηλό ΕΣΠΑ να ξοδευτεί σε μια κωμόπολη όπως η Βεργίνα.

ΕΙΚΟΝΑ: Ξέρετε πόσες φορές χωράει η Βεργίνα, μέσα σε αυτή τη Μακεδονική πόλη της Βισαλτίας; Το ότι εκεί δεν ανασκάφτηκε ούτε ένα μέτρο, αυτό δεν θα προάγει τη Βεργίνα σε γίγαντα. Ξέρετε το μέγεθος της νεκρόπολης αυτής της πόλης;

Η ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΣΤΗ ΑΜΦΙΠΟΛΙ

Asterios Tsintsifos

22 ώρε

Η ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΣΤΗ ΑΜΦΙΠΟΛΙ

ΑΜΦΙΠΟΛΙ η πόλη του φωτός, του Απόλλωνα και κατά μια άποψη η πόλη του κύκλου. Η πόλη ενός άλλου κόσμου, αυτών που οι αρχαίοι ονόμαζαν ΟΥΡΑΝΙΔΕΣ. Το υπέρτατο θρησκευτικό κέντρο που κατάφερε να υποτάξει και έτσι να συνυπάρξουν αρμονικά το χθόνιο με το επουράνιο. Η πόλη του μεγίστου κύκλου, που με δέος και μόνο ψιθυριστά αναφέρονταν σε αυτόν. Η πόλη που συμβολικά, αλλά και πραγματικά, από τον πύργο φωτός στο κέντρο του κύκλου εξέπεμπε φως. Φως που αναπαρίστανε τον υπέρτατο Ήλιο θυμίζοντας έτσι την απεραντοσύνη του σύμπαντος και το θαύμα της δημιουργίας. Εκεί, όπου το υπερφυσικό φάνταζε φυσιολογικό, όπου όλα ξεκίνησαν και όταν χρειάστηκε, με ευλάβεια έθαψαν το θαύμα. Η πόλη της μεγάλης ιέρειας, που σε όλη την αυτοκρατορία προσκυνήθηκε και λατρεύτηκε όσο καμιά άλλη. Η πόλη τέλος που στάθηκε πρότυπο και προσανατόλιζε τα βλέμματα και τη σκέψη των ανθρώπων.

Στην Αμφίπολι του σήμερα, όλα τα παραπάνω φοβίζουν. Οι επίσημες αρχές μουδιασμένες, δείχνουν αμηχανία μπροστά στο μέγεθος. Μοιάζουν ανίκανες να το διαχειριστούν. Τρομάζουν και συντρίβονται μπροστά στον κύκλο, που φαίνεται να επιδρά ακόμα στους ανθρώπους. Αισθάνονται δέος, χωρίς να ξέρουν με τι πραγματικά έχουν να κάνουν.

ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΗΣ ΑΡΚΟΥΔΑΣ

Asterios Tsintsifos

ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΗΣ ΑΡΚΟΥΔΑΣ

Όλες οι λέξεις, οδηγούν συνειρμικά κάπου. Τις περισσότερες φορές αυτό, έχει να κάνει με το περιβάλλον. Ο συνειρμός επίσης, έχει να κάνει με την αρμονία. Είτε αυτή έχει να κάνει με φυσική, είτε με ανθρώπινη παρέμβαση. Είμαι υποχρεωμένος να καταφύγω σε απλοϊκά παραδείγματα, γιατί κάποιοι εκεί στη Βεργίνα τα βλέπουν «Κινέζικα». Η λέξη αρκούδα λοιπόν, οδηγεί συνειρμικά σε άγρια δάση, ψηλά βουνά, απρόσιτες περιοχές και σε χειμερία νάρκη.

Οι Αιγές, όπου κι αν αυτές βρίσκονται, είναι το «λίκνο των Τημενιδών». Αυτό είναι αποδεκτό και στη Βεργίνα. Η λέξη «Τημενίδες», οδηγεί συνειρμικά στα σύμβολα που χαρακτηρίζουν και οδηγούν σ αυτούς. Το ποια είναι αυτά, μας τα δείχνει ένα και μόνο ένα κιονόκρανο της Έδεσσας. Δεν θα μπω στη διαδικασία να εξηγήσω για τα κριάρια, τις αίγες και τους αητούς με τον δράκοντα στο ράμφος τους, που απαρτίζουν το κιονόκρανο. Θα καλέσω όμως τους υπέρμαχους των Αιγών στη Βεργίνα να εξηγήσουν κάτι το πολύ απλό: Γιατί δεν υπάρχουν ευρήματα στη Βεργίνα, αλλά ούτε και στον υποτιθέμενο τάφο του Τημενίδη Φιλίππου, συμβολισμοί των Τημενίδων; Έτσι απλά.

Το κουτόχορτο δεν οδηγεί συνειρμικά στους Έλληνες.

Ο ΤΑΦΟΣ ΤΗΣ ΒΕΡΓΙΝΑΣ

Asterios Tsintsifos

Ο ΤΑΦΟΣ ΤΗΣ ΒΕΡΓΙΝΑΣ

Κάθισα και μέτρησα τις λέξεις. Μόνο δεκαέξι είναι, μαζί με δυο εικόνες και κανένας ποτέ δεν θα ξαναμιλήσει για τάφο του Φιλίππου στη Βεργίνα. Καταλαβαίνω ότι τα νομίσματα που αποδεικνύουν το ίδιο πράγμα, δημιουργούν πρωτόγνωρα συναισθήματα. Τώρα όμως το πεδίο είναι άλλο.

Υπάρχουν δυο αποδείξεις στα ευρήματα εντός του τάφου, που τον τοποθετούν ανάμεσα στο 305 με 280 π. Χ.. Όπως καταλαβαίνεται, για να είναι του Φιλίππου, αυτός θα έπρεπε να έμεινε άταφος καμιά 40 χρόνια. Αυτό κανένας δεν θα τολμήσει να το ισχυριστεί. Υπάρχει και μια τρίτη απόδειξη, που μας οδηγεί στον πραγματικό ένοικο του τάφου. Ελπίζω ότι κάποιος θα ανοίξει τα μάτια του καλύτερα.

Όταν το επιθυμώ εγώ και κάτω από τις καλύτερες συνθήκες, θα κάνω την αποκάλυψη. ΟΜΩΣ. Οποιοσδήποτε αρχαιολόγος έρθει σε επικοινωνία μαζί μου, θα πάρει αμέσως το αποδεικτικό υλικό.