ΝΟΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΖΩΟΛΟΓΙΑ

 Asterios Tsintsifos 

 · 

ΝΟΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΖΩΟΛΟΓΙΑ

Υπάρχουν λέει 4 είδη Ταπίρων. Ένα ζει στην Ασία και τρία στην Αμερική. Θα ήταν πιο ακριβές, αν αναφέρονταν και το Ευρωπαϊκό είδος που ζούσε στο Παγγαίο.

Εκεί στο υδάτινο περιβάλλον, ανάμεσα στη Σερμύλια λίμνη και τον ποταμό που συνέδεε αυτή με την αρχαία Γαληψό, ζούσαν Τάπιροι. Αυτό μας αποκαλύπτει νόμισμα, που προέρχεται από την περιοχή εκεί. Είναι απίθανο να ήταν εισαγόμενοι, γιατί η παρουσία τους σε νόμισμα δείχνει μεγάλη αποικία. Το εξαιρετικά νόστιμο κρέας του, μας δίνει το λόγο που σχετικά νωρίς εξαφανίστηκε.

Δεν ήταν λοιπόν μόνο τα λιοντάρια και οι πάνθηρες που η παρουσία τους τότε μας εκπλήσσει σήμερα.

ΟΙ ΔΥΟ ΠΥΡΓΟΙ ΤΟΥ ΠΑΓΓΑΙΟΥ

 Asterios Tsintsifos 

 

ΟΙ ΔΥΟ ΠΥΡΓΟΙ ΤΟΥ ΠΑΓΓΑΙΟΥ

Μια φορά κι έναν καιρό, κατά τα Βυζαντινά χρόνια, χτίστηκαν δυο πύργοι στην περιοχή του Παγγαίου. Ο ένας στο ύψωμα των Φιλίππων (1) και ο άλλος κοντά στη θάλασσα που τον ονόμασαν της Απολλωνίας (2). Οπωσδήποτε υπήρχε λόγος που κτίστηκαν. Ένας λόγος που δεν φρόντισε ποτέ κανένας να ανακαλύψει.

Ο πύργος στους Φιλίππους κτίστηκε στην λεγόμενη ακρόπολη της πόλης, ενώ της Απολλωνίας, αφού εκεί δεν υπήρχε αρχαία πόλη, στη μέση του πουθενά. Σίγουρα για την κατασκευή τους υπήρχε σκοπιμότητα από τους Βυζαντινούς. Το αφήνουμε αυτό. Κάτι υπάρχει, που είναι συνδετικός κρίκος και δικαιολογεί την παρουσία των δυο πύργων. Τα νομίσματα μας υποδεικνύουν Καβείριο στους Φιλίππους, το οποίο βρισκόταν στο απόκρημνο ύψωμα. Πιθανότατα αυτός είναι ο συνδετικός κρίκος των δυο πύργων. Καβείριο λοιπόν κι εκεί στη μέση του πουθενά. Φαίνεται ότι οι Βυζαντινοί, εκτός από ναούς στα αρχαία ιερά, έκτιζαν και πύργους.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΙΕΡΟ (ΚΑΒΕΙΡΙΟ)

 Asterios Tsintsifos 

ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΙΕΡΟ (ΚΑΒΕΙΡΙΟ)

Τα μονογράμματα είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο της αρχαίας ιστορίας και περισσότερο των Ελληνιστικών χρόνων. Τα διαχωρίζουμε σε απλά (2,3) και σύνθετα (4). Όλα μαζί εξέφραζαν το θρησκευτικό συναίσθημα των αρχαίων. Την εμφάνισή τους για πρώτη φορά έκαναν στα νομίσματα του Φιλίππου στην Αμφίπολη. Ηθικός αυτουργός και εμπνευστής, ήταν η Ολυμπιάδα.

Το συναντάμε σαν μονόγραμμα (2) ή σαν δίγραμμα (3) σε νομίσματα πλήθους πόλεων. Πρόκειται για το δέλτα και το γιώτα Δ Ι. Ήταν το πιο διαδεδομένο από όλα και υπήρχε όπου υπήρχαν Καβείρια ιερά. Ερμηνεύεται Δ-ημιουργού Ι-ερό από μόνο του και πολλές φορές συμμετέχει μαζί με άλλα σε σύνθετα μονογράμματα (4).

Από την ιερή Ταρσό της Κιλικίας του 3ου μ. Χ. αιώνα, έρχεται η πρακτική επιβεβαίωση των παραπάνω. Μέσα σε περίβολο κύκλο που αναπαρασταίνει το Καβείριο της πόλης, αναγράφεται ΔΗΜ – Ι (Δημιουργού ιερό).

ΥΓ. Από το βιβλίο που δεν ξέρω πότε θα τελειώσει και μην ξεχνάτε αυτό που τελείωσε. Σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που θα επικοινωνήσετε μαζί μου.

ΒΟΥΚΕΦΑΛΑΣ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΦΙΠΟΛΙ ΣΤΗ ΡΩΜΗ

 Asterios Tsintsifos 

ΒΟΥΚΕΦΑΛΑΣ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΦΙΠΟΛΙ ΣΤΗ ΡΩΜΗ

Αποσπάσματα από το «ΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ»
…… Έδωσε λοιπόν εντολή στο Λύσιππο να φτιαχτεί χάλκινο άγαλμα αλόγου (2) και να τοποθετηθεί σε χώρο προσκυνήματος στη Μακεδονία. Αυτό έγινε στην Αμφίπολη και πιθανότατα διέταξε να ενταφιαστούν τα κόκαλα του αλόγου του, μέσα εκεί στο μνημείο (Καβείριο) που αποκαλύφθηκε πρόσφατα…….
…….Το 41 π. Χ., το Καβείριο ιερό και μνημείο της Αμφίπολης, θα καταχωθεί από τον Μάρκο Αντώνιο. Η λατρεία θα μεταφερθεί δυτικά στη Θεσσαλονίκη και μαζί το άγαλμα του Βουκεφάλα που δεν καταχώθηκε με το μνημείο. Η μεταφορά θα συμβολιστεί στο νόμισμα με τον Βουκεφάλα να είναι σε κίνηση (3). Σε στάση αγάλματος πάλι ο Βουκεφάλας (4), θα εξακολουθήσει να λατρεύεται στη Θεσσαλονίκη.
120 χρόνια θα κρατήσει αυτό στη Θεσσαλονίκη. Τότε ο Δομιτιανός αποφάσισε να μεταφέρει το άγαλμα του Βουκεφάλα στη Ρώμη. Το ήθελε για να κοσμεί τους νέους αγώνες (Καπιτώλια) που θέσπισε το 86 μ. Χ.. Αυτοί είχαν πρότυπο τα ΟΛΥΜΠΙΑ και έτσι είχαν άμεση σχέση με τον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ. Μάλιστα για τους αγώνες αυτούς, έκτισε στάδιο Ελληνικού τύπου.
Η μεταφορά του αγάλματος, συμβολίστηκε πάλι σε νόμισμα με τον Βουκεφάλα σε κίνηση (1), με αναγραφόμενο μάλιστα το δρομολόγιο ΘΕΣΣΑΛΟΝ[ΙΚΗ] – ΡΩΜ[Η]. Αυτό βέβαια σε συνδυασμό με το ΟΜΟΝΟΙΑ που αναγράφεται μπροστά, δείχνει και τη διαμάχη, που εξαιτίας αυτού του γεγονότος, ξέσπασε μεταξύ Θεσσαλονικέων και Ρωμαίων. Επικαλέστηκαν για την ΟΜΟΝΟΙΑ οι Ρωμαίοι στο νόμισμα, την ίδια την ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ.

Η ΜΕΣΗΜΒΡΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

 Asterios Tsintsifos 

 · 

Η ΜΕΣΗΜΒΡΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

Στη ΜΕΣΗΜΒΡΙΑ της Θράκης, είχαν οι κάτοικοι ένα Καβείριο ιερό, το οποίο και προέβαλαν στα νομίσματά τους. Όταν στα τέλη του 4ου π. Χ. αιώνα, έκοψε η πόλη τα πρώτα της αυτόνομα νομίσματα, θέμα τους ήταν το κυκλικό Καβείριο. Δεν ήθελαν να υπάρχουν παρεξηγήσεις όσον αφορά την αναγνώριση της παράστασης και έτσι πέραν του κύκλου, έδωσαν τρία γνωρίσματα. Την τετρακτύ που σταυρώνει τον κύκλο, την κεφαλή κριού στο κέντρο και τις ακτίνες του ήλιου περιφερειακά. Κάνοντας αυτά, σίγουροι ότι το ιερό τους περνά στην αιωνιότητα, πήγαν και κοιμήθηκαν. ΑΜ ΔΕ. Τα σημερινά σαΐνια της αρχαιολογίας, που στο λεξιλόγιό τους δεν υπάρχει η λέξη «Καβείριο», περιγράφουν αυτό σαν ρόδα ή σαν εσωτερικό ασπίδας!!!

Αν υπήρχαν ρουλέτες στην αρχαιότητα, ξέρω πως θα ονόμαζαν τον κύκλο. Όσον αφορά τα μονογράμματα και σύμβολα των νομισμάτων του Αλεξάνδρου που κόβονταν στην Μεσήμβρια, δεν έχω απαιτήσεις. Για να πας στα ψιλά, πρέπει να περάσεις από τα χοντρά.

ΒΑΙΤΥΛΟΙ

Asterios Tsintsifos

· 

ΒΑΙΤΥΛΟΙ

Είναι η ονομασία ιερών έμψυχων λίθων, κατά κανόνα μετεωριτών, για τους οποίους οι αρχαίοι πίστευαν ότι είχαν θεϊκή προέλευση. Αντιπροσώπευαν την κατοικία του θεού, ήταν το σύμβολό του, το έμβλημα, ο αποδέκτης της δύναμής του, ή ο ακλόνητος μάρτυρας μιας θρησκευτικής πράξης που συντελέστηκε στο όνομά του.
Από μαρτυρίες γνωρίζουμε ότι τους έχριαν καθημερινά με λάδι, τους πρόσφεραν στεφάνια, ή τους τύλιγαν με διακοσμητικές ταινίες (νόμισμα) και τούφες από ανεπεξέργαστο μαλλί. Οι βαίτυλοι χρησιμοποιούνταν σε μαγικές πράξεις και πίστευαν ότι είχαν αποτρεπτικές ιδιότητες.
Η λατρεία τους πέρασε πιθανόν, στην Ελλάδα από την Κρήτη. Στην Κρήτη λατρευόταν ο λίθος που είχε δώσει η Ρέα αντί του Δία στον Κρόνο. Οι Έλληνες εξήγησαν την ονομασία της πέτρας από την "βαίτη", την ονομασία δηλαδή του δέρματος με το οποίο είχε τυλίξει η Ρέα τον λίθο.
Στους Δελφούς υπήρχε ιερός αδούλευτος λίθος κοντά στον ναό του Απόλλωνα, τον οποίο περιγράφει ο Παυσανίας. Οι λίθοι αυτοί όμως, δεν αφήνονταν πάντοτε άμορφοι και ακατέργαστοι. Πολλές φορές τους έδιναν σχήμα συνήθως κυβικό ή κωνικό.Έτσι κατεργασμένος, είναι στο Αθηναϊκό νόμισμα και είναι μαρτυρία για ύπαρξη βαιτύλου στο ιερό των Αθηνών.

Asterios Tsintsifos 

· 

Ο ΒΟΥΚΕΦΑΛΑΣ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ

Δεν αρκεί να παρατηρούμε σύμβολα σε ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ νομίσματα, τα οποία απεικονίζουν άλογο. Πρέπει να μπορούμε να αντιληφθούμε την σημασία τους και να απαντήσουμε σε ερωτήματα.

Γιατί στις πάμπολλες παραστάσεις του 2ου και 1ου π. Χ. αιώνα στα νομίσματα της Θεσσαλονίκης, μόνο η παράσταση με το άλογο φέρει σύμβολα; Γιατί υπήρξε αυτή η εξαίρεση; Κεραυνοί (1), κηρύκειο (2) και φίδι (3), προστατεύουν το άλογο στον καλπασμό του. Τα σύμβολα του Διός και του Ερμή που ταυτίζονται και υπερέχουν όλων στην Καβείρια λατρεία, μαζί με το φίδι της ιέρειας Ολυμπιάδας. Από πού έρχεται το άλογο, που χωρίς αμφιβολία είναι ιερό; Τι γυρεύει στη Θεσσαλονίκη; Γνωρίζουμε βέβαια (ΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ) ότι έρχεται από την γειτονική Αμφίπολη και ότι πρόκειται για τον Βουκεφάλα, που είχε τους λόγους του να φθάσει στη Θεσσαλονίκη. Ένα ακόμα σύμβολο (4), δείχνει ότι ο αναβάτης κάποτε του αλόγου, θεοποιήθηκε. Το αστέρι δεν μοιράζεται θέση κάτω από το άλογο όπως τα άλλα σύμβολα, αλλά στη ράχη του αλόγου, εκεί που θέση έχει αναβάτης.

Μια μικρή ομάδα νομισμάτων, γράφει μια απλή άγνωστη ιστορία. Σαν κομματάκια πάζλ και συγκοινωνούντα δοχεία, εκατοντάδες παρόμοιες ομάδες συνθέτουν την πραγματική ιστορία.

ΥΓ. Όποιος επιθυμεί το βιβλίο, μήνυμα σε μένα. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

ΚΑΒΕΙΡΙΑ ΠΑΝΤΟΥ

Asterios Tsintsifos

ΚΑΒΕΙΡΙΑ ΠΑΝΤΟΥ
Άλλη μια κυκλική δεξαμενή μύησης σε μια κορυφή πλάι σε αρχαία Ελληνική πόλη. 

Ποια είναι;

ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΚΑΒΕΙΡΙΟ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ

 Asterios Tsintsifos 

 

ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΚΑΒΕΙΡΙΟ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ

Η άκρη του νήματος είναι το πάν. Αν τη βρεις, τότε καμιά δυσκολία δεν υπάρχει. Απλά την τραβάς και το πουλόβερ ξηλώνεται. Η άκρη βρέθηκε στην Αμφίπολι και είναι το Καβείριο πολυμνημείο, που η ίδια η αρχιέρεια Ολυμπιάδα κατασκεύασε και οργάνωσε. Η τεράστια απήχηση της λατρείας που δεν σταμάτησε να διαδίδεται και στα Ρωμαϊκά χρόνια, αναπαρήγαγε την μορφή της Ολυμπιάδας, αλλά και χαρακτηριστικά του δικού της ιερού.
Σύμβολα και μονογράμματα που αυτή καθιέρωσε, έγιναν διαχρονικά και δεν έχασαν ποτέ τη σημασία τους. Η ταύτισή της με τις προστάτιδες σφίγγες στην Αμφίπολι, επαναλήφθηκε σε διάφορα μέρη της αυτοκρατορίας. Οι αναλογικές διαστάσεις περιβόλου και δεξαμενής μύησης, σε σχέση πάντα με ιερούς αριθμούς, καθιερώθηκε σε δεκάδες Καβείρια. ΠΡΟΤΥΠΟ σε όλα η Αμφίπολι. Τα έργα και η ημέρες του πολυμνημείου, αποτέλεσαν στους αιώνες που ακολούθησαν, θέματα νομισματοκοπίας δεκάδων πόλεων στις οποίες υπήρχαν Καβείρια ιερά. Η αναφορά με οποιονδήποτε τρόπο, στην βασιλομήτορα και ιέρεια, όπως και στο δικό της ιερό, αλλά και στην Αμφίπολι που ήταν δική της πόλη, ήταν απόδοση τιμής.

Η ΣΗΣΤΟΣ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΣΠΟΝΤΟ +2

 Asterios Tsintsifos 

· 

Η ΣΗΣΤΟΣ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΣΠΟΝΤΟ

Η Ηρώ και ο Λέανδρος είναι τα πρόσωπα μιας δραματικής ιστορίας στην Ελληνική μυθολογία. Η Ηρώ ήταν ιέρεια της Αφροδίτης η οποία κατοικούσε σε ένα πύργο στη Σηστό, στην ευρωπαϊκή ακτή του Ελλησπόντου. Ο Λέανδρος, ένας νεαρός από την Άβυδο, στην απέναντι όχθη του στενού, την ερωτεύθηκε, και κάθε βράδυ περνούσε κολυμπώντας τον Ελλήσποντο για να είναι μαζί της. Η Ηρώ με μόνη βοηθό την πιστή τροφό της, άναβε ένα λυχνάρι κάθε νύχτα στην κορυφή του πύργου της, για να τον οδηγεί, και, όταν έφθανε, τον υποδεχόταν η ίδια στην ακτή.
Πριν όμως ξημερώσει ο Λέανδρος επέστρεφε στη Άβυδο προκειμένου να επανέλθει το επόμενο απόγευμα. Το χειμώνα οι εραστές χώρισαν με την υπόσχεση να ξαναβρεθούν στις αρχές της άνοιξης. Παρά ταύτα το επόμενο απόγευμα το λυχνάρι βρέθηκε πάλι αναμμένο.
Ο Λέανδρος όταν τον είδε από την Άβυδο εξέλαβε το φως σαν ερωτική πρόσκληση και έπεσε στη θάλασσα, παρασύρθηκε από τα κύματα και πνίγηκε. Η Ηρώ μέσα στη θλίψη της έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε και αυτή. Αργότερα οι εραστές ξεβράστηκαν αγκαλιασμένοι στην ακτή, όπου οι κάτοικοι τους έθαψαν σε κοινό τάφο.
Οι αρχαίοι δεν αμφέβαλαν για την ιστορικότητα του γεγονότος. Ο γιατρός Αντίπατρος που έζησε στα τελευταία προ Χριστού έτη βεβαιώνει ότι είδε τον τάφο τους.
Το συμβάν αυτό εξύμνησαν κορυφαίοι ποιητές όπως ο Μουσαίος (5ος μ.Χ. αι) στο αριστούργημά του "Τα καθ΄ Ηρώ και Λέανδρον", ο Βιργίλιος, ο Οβίδιος, ο Μαρτιάλης και άλλοι.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

 Asterios Tsintsifos 

ΣΗΣΤΟΣ (ΣΥΝΕΧΕΙΑ) 2

Σύμβολο της δημιουργίας του κόσμου, έχοντας άμεση σχέση με την λατρεία του Ήλιου και άρα τα Καβείρια μυστήρια, ήταν ο ορθωμένος φαλλός. Συμβόλιζε ακόμα την γονιμότητα που κατά την μύηση στα Καβείρια, ήταν ευχή. Εκεί βρίσκεται η εξήγηση από τις στήλες στην Δήλο (εικόνα), αλλά και από τις στήλες του Ερμού με τον ορθωμένο φαλλό στη Σαμοθράκη.

Στο μύθο του Λέανδρου με την Ηρώ, αυτή ήταν ιέρεια της Αφροδίτης. Ακριβέστερο θα ήταν, ότι ήταν ιέρεια στο τοπικό Καβείριο. Τα νομίσματα της πόλης με περισσότερο αυτό του Ερμού (1) προδίδουν το ιερό των μεγάλων θεών στη Σηστό.