ΟΙ «ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΕΣ» ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ (1)+(2)+(3)

Asterios Tsintsifos

Είναι σχήμα οξύμωρο, οι εξ επαγγέλματος άνθρωποι που πρέπει να αποκαλύπτουν ιστορία, να είναι κατ εξοχήν αυτοί που την θάβουν. Τι κι αν τις περισσότερες φορές ο φόνος είναι εξ αμελείας, το αποτέλεσμα είναι, ένα και το αυτό. ΘΑΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ. Σε έναν αρχαιολόγο που μόλις αποφοίτησε, υπάρχουν άπειρα ελαφρυντικά και δεν είναι στο στάδιο να χρεωθεί τον τίτλο του «νεκροθάφτη». Το πρόβλημα ξεκινά, όταν οι αδίδακτοι από τα πανεπιστήμια πρέπει να παρουσιάσουν έργο.

Έχουν ήδη τοποθετηθεί σε «πόστα» και τότε αρχίζουν τα δύσκολα. Καλούνται να διαχειριστούν πράγματα για τα οποία κανένας δεν τους προειδοποίησε. Τότε πάλι, επειδή ποτέ δεν είναι αργά για επιμόρφωση και ο χρόνος που διαθέτουν είναι απεριόριστος, θα μπορούσαν εύκολα να κρατήσουν τα προσχήματα. Δεν το κάνουν όμως, γιατί ο δρόμος του «όσα μάθαμε, μάθαμε» είναι ευκολότερος. Το χειρότερο από όλα, είναι ότι δεν είχαν ποτέ αντιπολίτευση. Οργάνωσαν μια συντεχνία μετρίων έως ανύπαρκτων και έκαναν σημαία το «μεταξύ κατεργαρέων ειλικρίνεια». Εκεί λοιπόν που μέσα από την τριβή, θα μπορούσαν να γίνονται καλύτεροι, κατρακύλησαν ακόμα πιο χαμηλά.
Έχουν φλομώσει την ιστορία με άπειρες διαστρεβλώσεις, καταντώντας την έτσι «εικονική πραγματικότητα». Αυτοί με την απόλυτη ανεπάρκειά τους, φροντίζουν ώστε το Μακεδονικό ζήτημα του ονόματος, να υπάρχει ακόμα. Δεν είναι ικανοί να αντιμετωπίσουν τα ανόητα σαθρά επιχειρήματα των Σκοπιανών, παρά ψελλίζουν παιδιάστικες σαχλαμάρες. Η συντεχνία σας κύριοι αρχαιολόγοι, ξέφυγε από τα σύνορα και από γραφικοί, γίνατε εθνικά επικίνδυνοι.

ΟΙ «ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΕΣ» ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ 
Είναι τραγικό από τους επιδερμικούς ιστορικούς και αρχαιολόγους μας, να υιοθετούν τη θεωρία περί «ΚΑΤΑΚΤΗΜΕΝΩΝ ΕΔΑΦΩΝ». Μια θεωρία που βολεύει απόλυτα στους Σκοπιανούς κι αυτό γιατί τους δίνει ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΑΥΡΑ. Κατακτημένα είναι εκείνα τα εδάφη, στα οποία ο κατακτητής, με οποιονδήποτε τρόπο επιδεικνύει δραστηριότητα. Και όταν μάλιστα η κατάκτηση κρατάει αιώνες, τότε οι δραστηριότητες γίνονται ακόμα πιο φανερές. Ακούσατε για κάποια ΠΟΛΗ εκεί; Για ιστορικά γεγονότα, όπως μάχες κατάκτησης; ή εν πάση περιπτώσει, για κάποια έστω και υποτυπώδη ιστορική ροή; Οι ΝΟΜΑΔΕΣ ΒΟΣΚΟΙ που έμεναν εκεί, στην πραγματικότητα δεν είχαν υπόσταση και ούτε ήταν υπολογίσιμοι για ένα οργανωμένο βασίλειο. Ελάχιστα προς το καλύτερο διέφεραν από τους Κέλτες, που ήταν λίγο βορειότερα. Κανέναν λοιπόν δεν ενδιέφερε να προσαρτήσει αυτά τα νεκρά εδάφη και ούτε οι Ρωμαίοι το έκαναν αργότερα.
Αν τη θεωρία των «ΚΑΤΑΚΤΗΜΕΝΩΝ ΕΔΑΦΩΝ», την επικαλούνταν η γειτονική σημερινή Βουλγαρία, κανένας δεν θα μπορούσε να τη διαψεύσει. Η Φιλιππούπολη υπήρχε εκεί, όπως και τα Μακεδονικά νομισματοκοπεία στην Οδησσό, Καλλάτια και Μεσήμβρια. Ακόμα η πολιτιστική και θρησκευτική διείσδυση που συνέβη, είχε σαν αποτέλεσμα την γενικευμένη λατρεία των πρωταίτιων Αλεξάνδρου και Ολυμπιάδας αντίστοιχα. Η συνεχόμενη εξελικτική πορεία εκεί, ανέβασε έως και τα Ρωμαϊκά χρόνια, τα νομισματοκοπεία στον αριθμό των δεκαπέντε.
Τι από αυτά συνέβη στο κρατίδιο των Σκοπίων; ΤΙΠΟΤΑ. Όπως άλλωστε και στους βάρβαρους Κέλτες βορειότερα.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ 

 Asterios Tsintsifos 

· 

ΟΙ «ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΕΣ» ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ (3)

Τα βόρεια σύνορα της Μακεδονίας, όπως ορίστηκαν από τον Αμύντα Γ΄, με προπύργια την Ηράκλεια Λυγκιστίδος και την Ηράκλεια Σιντικής, δεν διαταράχθηκαν ποτέ. Το αποτρεπτικό όνομα που έδωσε στις δυο συνώνυμες πόλεις δεν ήταν τυχαίο. Εκεί δεν ήταν τα σύνορα της Μακεδονίας, αλλά όλης της Ελληνικής επικράτειας. Αργότερα, όταν οι Ρωμαίοι χώρισαν την Μακεδονία σε τέσσερις «μερίδες», δεν συμπεριέλαβαν ούτε ένα στρέμμα γης, πέρα από τα πατροπαράδοτα σύνορα του Αμύντα Γ΄.
Σε συνδυασμό με τη θεωρία των «κατεκτημένων εδαφών», τοποθετούν οι Σκοπιανοί στη δεύτερη «μερίδα» τη μισή χώρα τους και την άλλη μισή, στην Τρίτη «μερίδα». Αποδεχόμενοι από άγνοια, οι ανήμποροι αρχαιολόγοι μας όπως προείπαμε, την θεωρία των «κατεκτημένων εδαφών», ούτε καν διανοήθηκαν να ανατρέψουν τον σχεδιασμό επί χάρτου των «μερίδων» που σχεδίασαν οι Σκοπιανοί. Θα αρκούσε να επικαλεστούν, μια γνωστή ιστορική αναφορά, περί ξακαθαρίσματος της Αμφαξίτιδας. Το ιστορικό της επαρχίας αυτής που συνέβη επί Ρωμαιοκρατίας, θα αρκούσε να ανατρέψει τον ψευτοχάρτη που λανσάρουν θρασύτατα οι Σκοπιανοί.
Ποιος γνωρίζει όμως την Αμφαξίτιδα σήμερα; Υπάρχει κάτι που να μνημονεύει το όνομά της; Η επαρχία έκοβε αργυρά τετράδραχμα και χάλκινα με την επιγραφή ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΑΜΦΑΞΙΩΝ. Τι πιο καλή παρακαταθήκη για ένα μέλλον, που όμως οι «νεκροθάφτες» αρχαιολόγοι μας, φρόντισαν και έθαψαν. Η επαρχία ονομάζεται σήμερα δήμος Παιονίας και υπάρχει εκεί, για να μας θυμίζει μέχρι να πάρει το σωστό της όνομα, την ανυπαρξία ιστορικής γνώσης των «ειδικών».
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΕΝΑΣ "ΣΧΕΤΙΚΟΣ" ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ

 Asterios Tsintsifos 

 

ΕΝΑΣ "ΣΧΕΤΙΚΟΣ" ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ αποφάνθηκε ότι πορτραίτα της Ολυμπιάδας δεν υπάρχουν στα νομίσματα. Του αφιερώνω ένα από τα πάμπολλα που υπάρχουν σε δεκάδες πόλεις. Στην Ακμόνεια της Φρυγίας λοιπόν, οι κάτοικοι την ήθελαν ΙΕΡΑ ΒΟΥΛΗ. Πειράζει; Αν ήταν να αναγνωρίζεις ότι διαβάζεις μόνο, τότε γιατί μπήκες στη βάσανο των σπουδών;

ΠΕΡΙ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

 Asterios Tsintsifos 

Όλοι γνωρίζουμε ότι οι Αθηναίοι υποκίνησαν επανάσταση στις Ιωνικές πόλεις.

Όλοι γνωρίζουμε ότι ο Πεισίστρατος πλούτισε στο Παγγαίο.

Όλοι γνωρίζουμε το βαρύτατο φόρο της Σερμύλιας στην Αθηναϊκή συμμαχία.

Όλοι γνωρίζουμε την παράδοση της Ολύνθου από τον Πέρση Αρτάβαζο στους Χαλκιδαίους.

Όλοι γνωρίζουμε αναρίθμητες πληροφορίες που έρχονται από την αρχαιότητα.

Έτσι νομίζουμε ότι γνωρίζουμε ιστορία. Αμ δε!!! Η πραγματική ιστορία που πρέπει να ξέρουμε έχει άλλη μορφή:

Γιατί οι Αθηναίοι υποκίνησαν επανάσταση στις Ιωνικές πόλεις;

Πως κατάφερε ο Πεισίστρατος, ένας άνδρας μόνο, να πλουτίσει στο Παγγαίο;

Γιατί μετά τους Θάσιους, τον βαρύτερο φόρο στην Αθηναϊκή συμμαχία, πλήρωνε η Σερμύλια;

Γιατί ο Αρτάβαζος έδωσε την πόλη στους Χαλκιδαίους;

 Τι σχέσεις είχαν;

Οι απαντήσεις μας οδηγούν σε βαθύτερη ιστορία, δημιουργούν παρακλάδια σε κατευθύνσεις που δεν φανταζόμαστε, ξεδιαλύνουν πράγματα και συνδέουν αποσπασματικά κομμάτια της ιστορίας. Καινούργια «Γιατί» εμφανίζονται και η ιστορία γίνεται ακόμα πιο βαθιά. Κάποτε αποκαλύπτεται η ιστορία, όπως πραγματικά ήταν. Μια ιστορία, που καμιά σχέση δεν έχει με την επιδερμική που νομίζουμε ότι ξέρουμε. Τα αποτελέσματα άλλωστε της ιστορίας που νομίζουμε ότι ξέρουμε, μεταφράζεται σε άπειρες διαστρεβλώσεις, που κάνουν μέχρι και το άσπρο, μαύρο.   

                                              

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ

 Τα μυστήρια εξάπτουν τη φαντασία και είναι καλά να υπάρχουν. Κατά κανόνα έχουν την εξήγησή τους, η οποία μπορεί να περνάει από περίπλοκους δρόμους. Εκεί ακριβώς είναι και η μαγεία της έρευνας. 208 μ. Χ. και κάτι παράξενο συμβαίνει στη Μακεδονία. Η Αμφίπολη, πρώτη πόλη σε νομισματική παραγωγή έως εκείνη τη στιγμή, φρενάρει. Του Μακρίνου, του Ελαγάβαλου, Αλέξανδρου Σεβήρου και Μαξιμίνου τα νομίσματα που φτάνουν έως και το 238 μ. Χ., είναι τόσο λίγα, που περισσότερο συλλεκτικά είναι. Οι αυτοκράτορες Γορδιανός και Φίλιππος που ακολουθούν και έχουν την μεγαλύτερη νομισματική παραγωγή σε όλη την αυτοκρατορία, δεν κόβουν εκεί ούτε ένα νόμισμα. Πριν από αυτά, το άλλο νομισματοκοπείο του Παγγαίου, οι Φίλιπποι, δεν κόβουν κανένα νόμισμα. Μήπως άρχισε η νομισματική παρακμή; Όχι, γιατί το ίδιο διάστημα, η νομισματική παραγωγή στη Μακεδονία γίνεται πέντε φορές μεγαλύτερη!!! Από προηγουμένως. Αμόκ νομισματικής παραγωγής λοιπόν και ταυτόχρονα ανυπαρξία για την Αμφίπολη. Τι συμβαίνει τότε στην Αμφίπολη και γενικότερα στη Μακεδονία;

      Τέτοια μυστήρια, μπορεί να μην σημαίνουν τίποτα, μπορεί να σημαίνουν όμως και τρομακτικής σπουδαιότητας πράγματα. Ξανά θα επικαλεστώ εδώ την μαγεία της έρευνας. Αυτή η ιστορία γεγονός, είναι η αρχή ενός νήματος, που στο τέλος του καταλήγει σε κάτι σπουδαίο. Λένε ότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Αυτή την αρχή προσφέρω στην επιστημοσύνη, για να αποδείξει το αληθές του πράγματος. Όταν η επιστημοσύνη απαντήσει με σιωπή, τότε θα αναλάβει η έρευνα.  

                                               

ΟΙ ΕΡΩΔΙΟΙ ΤΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑΣ

Asterios Tsintsifos 

    

1

  Όταν η Ολυμπιάδα ήρθε το 357 π. Χ. παντρεμένη στην Αμφίπολη, εντυπωσιάστηκε από τους ερωδιούς. Εκεί στο τέλος της Κερκινίτιδας λίμνης και πριν ξανασχηματιστεί ο Στρυμόνας ποταμός, δίπλα σχεδόν στο λιμάνι της Αμφίπολης, υπήρχε αβαθές περιβάλλον που ήταν ιδανικό για τους ερωδιούς. Από τον 6^ο π. Χ. αιώνα κιόλας, οι ερωδιοί δεν πέρασαν απαρατήρητοι από τους κατοίκους των Εννέα Οδών τότε. Σε ένα μοναδικό θέμα που δεν υπάρχει αλλού στην Ελληνική αρχαιότητα, τους αποτύπωσαν σε νομίσματα (1).

2

3

  4

       

     
 Η αποσπασματική ιστορία που επικρατεί σήμερα, δεν επέτρεψε ποτέ να μάθουμε για το τι ακριβώς σήμαινε ο ερωδιός για την Ολυμπιάδα. Ίσως απλά να ήταν το αγαπημένο της πτηνό. Ίσως κάτι περισσότερο. Αναμφισβήτητα όμως συνδέθηκε με τον ερωδιό, γιατί στα Ρωμαϊκά χρόνια εμφανίζεται μαζί της σε νομίσματα. Στη δημοκρατική Ρώμη σαν σύμβολο (2) και αργότερα στην Κύζικο της αυτοκρατορική Ρώμη στο πίσω μέρος (3). Η Κύζικος υπήρξε το μεγαλύτερο κέντρο λατρείας Αλεξάνδρου και Ολυμπιάδας, σε όλη την ανατολή. Στην ίδια πόλη, πάλι ο ερωδιός είναι στο πίσω μέρος νομίσματος, όπου εμπρός είναι η κεφαλή του Αλεξάνδρου (4).

      Λαμβανομένου υπ όψη, ότι πουθενά αλλού δεν υπάρχει θεματολογία ερωδιών, οι ερωδιοί της Κυζίκου αντανακλούν στην Αμφίπολη.  

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ. ΜΕΓΑΣ και των Ρωμαίων

 Asterios Tsintsifos 

 

Αρκετές οικογένειες της δημοκρατικής Ρώμης (1ος π. Χ. αιώνας), ενέταξαν τον Αλέξανδρο στη θεματολογία των νομισμάτων τους.
Η οικογένεια M. PLAETORIUS (1) και ο FAUSTUS CORNELIUS SULLA (2) το 56 π. Χ., προσέφεραν δυο καταπληκτικά δείγματα.

ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΚΑΙ ΒΡΟΥΤΟΣ

Asterios Tsintsifos .

ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΚΑΙ ΒΡΟΥΤΟΣ

Μέσα στις αρκετές δεκάδες κοπές νομισμάτων, που οι Βρούτος και Κάσσιος έκοψαν στο Παγγαίο, δεν παρέλειψαν να χρησιμοποιήσουν το πορτρέτο της Ολυμπιάδας. Στο πίσω μέρος των νομισμάτων, τελετουργικά εργαλεία, όπως και μαντικός τρίποδας. Ήταν φανερός ο σκοπός των Ρωμαίων, να κερδίσουν το τοπικό κοινό αίσθημα. Δεν έγινε γνωστό αν τα κατάφεραν, όμως σε εμάς έμεινε ένα ακόμα υπέροχο πορτρέτο, με πόλο και χωρίς.

Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ - ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ

 Asterios Tsintsifos 

Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ - ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ

Έχω κουραστεί να εξηγώ, ότι οι αρχαίοι εκφράζονταν με συμβολισμούς. Δεν χρησιμοποιούσαν ονόματα, όμως ήταν εύγλωττοι. Μη μπορώντας να ερμηνεύσει και να συνδυάσει αυτούς τους συμβολισμούς η αρχαιολογία σήμερα, κατάντησε όπως είναι. Ανήμπορη να εξηγήσει και την παραμικρή παράσταση. «Η αρχαιολογία κρύβει εκπλήξεις» λένε, μόνο και μόνο για να καλύπτουν τις αστοχίες τους. Δυστυχώς για εσάς, η αρχαιολογία δεν κρύβει καμία έκπληξη. 
Δυο υπερήφανα λιοντάρια σέρνουν άρμα. Στο άρμα, CISTA MYSTICA, Θύρσος και πυρσός επάνω. Αυτά βλέπει κάθε απλός άνθρωπος, τα ίδια και ο αρχαιολόγος. Έξι συμβολισμούς κουβαλά η παράσταση, που είναι αθέατοι στα αμύητα μάτια. Τα λιοντάρια, ο πυρσός, ο θύρσος, ο ιερός κόμβος του Ηρακλή, η CISTA MYSTICA και το φίδι που είναι εντός. Αυτά συμβαίνουν στην Απάμεια της Φρυγίας. Τι συνέβη εκεί δηλαδή; Αν δεν βρούνε επιγραφή, που να εξηγεί, το νόμισμα δεν αρκεί κατά την άποψη των «ειδικών». Θα πω μόνο ότι τα λιοντάρια συμβολίζουν την έλευση των Μακεδόνων και ότι εκεί εγκαταστάθηκε Καβείριο ιερό. Τα άλλα φαίνονται στα νομίσματα δίπλα. Θυμηθείτε τέλος τη ζώνη μύησης με τον ιερό κόμπο του Ηρακλή, που φορά η Ολυμπιάδα στο ψηφιδωτό της ανασκαφής στην Αμφίπολη. Εδώ η ζώνη είναι δεμένη στον θύρσο.Αλήθεια, η Περσεφόνη ήταν μυημένη στα Καβείρια;

Η ΑΡΤΕΜΙΣ ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΜΕΝΗ ΣΕ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ

Asterios Tsintsifos

 

Η ΑΡΤΕΜΙΣ ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΜΕΝΗ ΣΕ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ
Προφανώς στο νόμισμα έδωσε περιγραφή κάποιος που περνούσε τυχαία από εκεί. Έγραψε λοιπόν αυτά:
Obverse: Head of Artemis wearing ornate stephanos decorated with acanthus leaves, triple pendant earrings, and necklace.
Reverse: Eagle standing left, grapevine with two clusters of grapes in field to left
Οι αρχαίοι χαράκτες δεν έγραφαν ονόματα, γιατί τα γνωρίσματα επαρκούσαν για την αναγνώριση. Την ονόμασε Άρτεμη, χωρίς κανένα γνώρισμα δικό της

Την είδε δαφνοστεφανωμένη και μια πιθαμή σκουλαρίκια. Άντε και κολιέ. Αν δεν ήξερε παραπέρα, θα έπρεπε να γράψει "Γυναικεία κεφαλή". 

Τον αϊτό τον είδε σωστά.

Αλλά τι να περιμένεις από "ειδικούς", που τις φώκιες τις περιγράφουν δελφίνια!!!!!! 
http://perixpangaionepeiros.blogspot.gr/…/10/blog-post_13.h…

ΠΟΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΑΠΑΜΕ;

Asterios Tsintsifos

ΠΟΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΑΠΑΜΕ;

Η συμμετοχή μου για πρώτη φορά σε μια κλειστή ομάδα, όπως αυτή των φίλων της Αμφίπολης, βοηθά το ερευνητικό μου μικρόβιο να κάνει διαπιστώσεις. Εδώ όλα είναι στο φως. Τόσοι δεν το είδαν, τόσοι το είδαν και τόσους τους άρεσε. Μη έχοντας σχέση με το ιστορικό – αρχαιολογικό κατεστημένο της ανεπάρκειας, διαπιστώνω ότι αγαπάμε μόνο την ιστορία που ξέρουμε. Αυτήν την ιστορία που διδαχθήκαμε, που με κόπο διαβάσαμε και που καταφέραμε σε κάποιο ύψος να φτάσουμε. Εξαιρώ τον εαυτό μου, γιατί είναι διαφορετικός. Δεν αρκείται, ούτε και πιστεύει χωρίς έρευνα, σε αυτά που είναι γραμμένα. Εκ του αποτελέσματος δικαιολογημένα, γιατί η ιστορία έχει πέσει θύμα επιτηδείων γραφιάδων που ασέλγησαν σ αυτήν. Αρκεί μια μικρή σε βάθος έρευνα των γραφομένων μου, για να διαπιστώσει κάποιος το καινούργιο, την νέα ιστορία, αυτήν που όλοι θα έπρεπε να διψούν στη θέα της. Δεν συμβαίνει όμως αυτό.
Το να αποκαλύπτεις την 5η Ρωμαϊκή αποικία στη Μακεδονία, δεν ενδιαφέρει μόνο τους προσωπικούς μου φίλους. Είναι ιστορικό δεδομένο που τα παρακλάδια του, επιβεβαιώνουν ή διαψεύδουν ήδη γραμμένα. Όμως 33 το είδαν, 11 το επιβράβευσαν. Αναρωτιέμαι, τι θέλετε να δείτε εσείς οι υπόλοιποι; Ότι δεν διδαχθήκατε, σας τρομάζει; Θα ήταν καλό, να αγαπάτε όλη την ιστορία. Οι φίλοι μας αρχαιολόγοι, θα έδιναν και το δεξί τους χέρι, προκειμένου να οικειοποιηθούν λίγες γραμμές, από τα δεκάδες δικά μου άρθρα. Τι σημασία έχει κι αν ξέρω που αναπαύεται ο Μέγιστος κι αυτό σίγουρα για πολλούς δεν θα είναι αρκετό.

Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ

Asterios Tsintsifos

 

Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ
Που αναπαύεσαι Μεγάλε Στρατηλάτη;
Η Μακεδονία είναι σε κίνδυνο και σε χρειάζεται.

 Μόνο εσύ μπορείς να αλλάξεις τη ροή. 

Τώρα είναι η ώρα.

Η ΧΡΥΣΗ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ

Asterios Tsintsifos

· 

Η ΧΡΥΣΗ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ
Τα λόγια είναι περιττά. Η εποχή της άρχισε ξανά, πάλι στην Αμφίπολη, όπως τότε.

Η 5η ΧΑΜΕΝΗ ΡΩΜΑΙΚΗ ΑΠΟΙΚΙΑ ΣΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

 Asterios Tsintsifos .

 

Η 5η ΧΑΜΕΝΗ ΡΩΜΑΙΚΗ ΑΠΟΙΚΙΑ ΣΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 

Η περιπέτεια που πέρασε η Ρώμη από τη δολοφονία του Ιουλίου Καίσαρα, έως και τη μάχη των Φιλίππων (44 – 42 π. Χ), έδωσε τον προβληματισμό και μαζί την ανάγκη, να μην ξανασυμβεί κάτι παρόμοιο στο μέλλον. Το Παγγαίο που με τα πολύτιμα μέταλλα συντήρησε τον μισθοφορικό στρατό του Βρούτου, έπρεπε να περιχαρακωθεί έτσι, ώστε τα συμφέροντα της Ρώμης να μην κινδυνεύσουν ξανά. Την αποστολή αυτή ανέλαβε προσωπικά ο Μάρκος Αντώνιος,οποίος προσπάθησε και έφερε νέες δομές στη συγκρότηση της Μακεδονίας. Μετέτρεψε την πόλη των Φιλίππων σε Ρωμαϊκή αποικία (Colonie Philippi), ούτως ώστε να υπάρχει εκεί πάντα μεγάλος αριθμός Ρωμαίων εφέδρων. Σ’ αυτούς μοιράστηκαν γαίες, που εν καιρώ ειρήνης καλλιεργούσαν. Πρωταρχικός σκοπός βέβαια, υπήρξε η ανάγκη προστασίας του «χρυσού βουνού», όπως εύστοχα έως σήμερα ονομάζεται το Παγγαίο. Το μέτρο αυτό φαίνεται να απέδωσε, γιατί ποτέ στο μέλλον δεν υπήρξαν προβλήματα εκεί. Για τους ίδιους λόγους, έως και το 27 π. X., ιδρύθηκαν στο χώρο της Μακεδονίας άλλες δυο αποικίες (Pella, Dium) και μια ακόμα επί αυτοκράτορα Κλαυδίου (Cassandreia) το 41 - 54 μ. Χ., σύνολο τέσσερις δηλαδή.
Οι παραπάνω τέσσερις αποικίες είναι γνωστές από πλήθος νομισμάτων που κόβονταν στο όνομά τους. Μια άλλη όμως ομάδα νομισμάτων, από μια ακόμα αποικία στη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, έμεινε στα αζήτητα. Πώς να σταθεί έτσι στα πόδια της η κακόμοιρη ιστορία.
Το νόμισμα προέρχεται από την 5η χαμένη αποικία των Ρωμαίων στη Μακεδονία, ήρωας της οποίας ήταν ο Αλέξανδρος. Η πόλη θα αποκαλυφθεί επίσημα από εμένα, στο πρώτο παγκόσμιο συνέδριο της SAFEM, που θα διεξαχθεί στις 4 και 5 Ιουνίου στο βασιλικό θέατρο στη Θεσσαλονίκη.