ΛΑΟΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΟΣ
Θα μπορούσε κάποιος να αναρριχηθεί και να προσεγγίσει το ΘΕΙΟ, αν κατάφερνε δια της αρμονίας και της τελειότητας, να αγγίξει το τέλειο της δημιουργίας; Υπήρχε άραγε έπαθλο, όταν κάποιος κατάφερνε το αδύνατο να κάνει δυνατό; Λογαριάζονταν βλασφημία, αν κάποιο καλλιτέχνημα ήταν λιγότερο από το τέλειο; Θα μπορούσε η ΣΟΦΙΑ των λόγων από ανθρώπους, να διεκδικεί το ίδιο έπαθλο; Ήταν η ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΗ αυτή ικανότητα, χαρακτηριστικό του περιούσιου λαού των Ελλήνων; Ήταν απλά πάθος η τελειότητα ή αυτό ήταν αγώνας προσαρμογής και τελικά ένταξης στην ανώτατη ιεραρχία «διοίκησης»; Σ αυτήν όπου θάνατος δεν υπάρχει και το απόλυτο ΦΩΣ κυριαρχεί; .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου