ΟΤΑΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΒΡΕΘΕΙΣ
Όταν εκεί στου Άδη τα παλάτια βρεθείς, υπάρχει στο δρόμο σου δεξιά, βρύση πλάι σε άσπρο κυπαρίσσι. Μη σταματάς, προσπέρασέ την και πήγαινε έως την λίμνη από όπου κυλάει το κρύο νερό της ΜΝΗΜΟΣΥΝΗΣ. Εκεί, όταν οι φύλακες σε ρωτήσουν, που πας και τι θέλεις, μη φοβηθείς. Να τους πεις όλη μα όλη την αλήθεια και άσχετα ποιο είναι το όνομά σου θα πεις: « Με λένε ΑΣΤΕΡΙΟ, είμαι παιδί της Γης και του Ουρανού με τ άστρα, διψώ και δώστε μου να πιω».
………………………………………………………………………
"Εὑρήσεις Ἀΐδαο δόμοις ἐνδέξια κρήνην, πάρ δ᾽ αὐτῇ λευκὴν ἑστηκυῖαν κυπάρισσον· ταύτης τῆς κρήνης μηδὲ σχεδόθεν πελάσῃσθα· πρόσσω δ᾽ εὑρήσεις τὸ Μνημοσύνης ἀπὸ λίμνης ψυχρὸν ὕδωρ προ(ρρέον)· φύλακες δ᾽ ἐφύπερθεν ἔασιν, οἵδε σ᾽ εἰρήσονται ὅ τι χρέος εὶσαφικάνεις· τοῖσδε σὺ εὖ μάλα πᾶσαν ἀληθείη‹ν› καταλέξαι· εἰπεῖν «Γῆς παῖς εἰμι καὶ Οὐρανοῦ ἀστ(ερόεντος), Ἀστέριος ὄνομα· δίψῃ δ᾽ εἰμ᾽ αὖος ἀλλὰ δότε πιεῖν ἀπὸ τῆς κρήνης".
………………………………………………………………………
"Εὑρήσεις Ἀΐδαο δόμοις ἐνδέξια κρήνην, πάρ δ᾽ αὐτῇ λευκὴν ἑστηκυῖαν κυπάρισσον· ταύτης τῆς κρήνης μηδὲ σχεδόθεν πελάσῃσθα· πρόσσω δ᾽ εὑρήσεις τὸ Μνημοσύνης ἀπὸ λίμνης ψυχρὸν ὕδωρ προ(ρρέον)· φύλακες δ᾽ ἐφύπερθεν ἔασιν, οἵδε σ᾽ εἰρήσονται ὅ τι χρέος εὶσαφικάνεις· τοῖσδε σὺ εὖ μάλα πᾶσαν ἀληθείη‹ν› καταλέξαι· εἰπεῖν «Γῆς παῖς εἰμι καὶ Οὐρανοῦ ἀστ(ερόεντος), Ἀστέριος ὄνομα· δίψῃ δ᾽ εἰμ᾽ αὖος ἀλλὰ δότε πιεῖν ἀπὸ τῆς κρήνης".
(επιγραφή σε χρυσό έλασμα, από χάλκινη ταφική υδρία του 4ου π.Χ. αιώνα. ΦΑΡΣΑΛΟΣ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου