ΡΑΠΑΝΑΚΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΕΞΗ
Η χρήση του ραπανιού, που στην αρχαιότητα ήταν γνωστό ως ραφανίδα (Θεόφραστος), αναφέρεται στη θεραπευτική από πολλούς αρχαίους συγγραφείς. Το συνιστούσαν ως ορεκτικό, αντιβηχικό, για τη διάλυση νεφρολίθων, χολόλιθων, ως φάρμακο κατά της υδρωπικίας, του ερυσιπέλατος, της αρθρίτιδας, των ηπατικών παθήσεων κτλ. Το όνομα ραφανίς (ραπάνι) είναι πιθανό να προέρχεται από σύντμηση των λέξεων ραδίως - φαίνεσθαι, εξαιτίας της γρήγορης ανάπτυξης του φυτού.
Στο μοναδικό νόμισμα που απεικονίζεται το ραπάνι, προέρχεται από τον ΤΡΑΙΛΟ της Βισαλτίας, όπου καλλιεργούνταν συστηματικά. Την «σκυτάλη» όλων των καλλιεργειών, όπως και το βαμβάκι που είδαμε πρόσφατα, την πήρε ο Τράιλος από την κληρουχία ΒΡΕΑ του Περικλή (444 – 421 π. Χ.), τις οποίες καλλιέργειες αποτύπωσε στα νομίσματά της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου