ΤΙ ΕΓΙΝΑΝ ΤΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ;

Asterios Tsintsifos

ΤΙ ΕΓΙΝΑΝ ΤΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ;

Περιχαρής και γεμάτη αγαλλίαση, ανάμεσα στους αντάρτες του βουνού, που από τότε είχαν όνειρο τις Πρέσπες, η αρχαιολόγος της Βεργίνας Κοτταρίδου στην ομιλία του Νίκου Παπά στη Βέροια.

Και καλά ο Ανδρόνικος είναι συγχωρεμένος, το λέει και η λέξη. Εσύ Κοτταρίδου θα μας πεις, που ήσουνα τότε με τον Ανδρόνικο στην ανασκαφή. Τι τα κάνατε τα ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ; Τα νομίσματα του Φιλίππου αν θέλεις. Μήπως ότι έκαναν με δυο αγγεία γεμάτα από αυτά στον Καστά; Άμα είχε δυο αγγεία στο συλημένο «τάφο» της Αμφίπολης, εσύ τυχερή έπεσες σε ασύλητο τάφο. Τι τα κάνατε τα νομίσματα; Όλοι οι αρχαιοκάπηλοι και εσείς το ξέρετε! Πλήθος νομισμάτων και στον πιο παρακατιανό Μακεδονικό τάφο! Ο ΦΙΛΙΠΠΟΣ; Τι Κοτταρίδου; Ούτε ένα για το βαρκάρη; Το τερπνό με το ωφέλιμο μήπως; Αφού έγραφαν ΛΥΣΙΜΑΧΟΥ, άχρηστα ήταν; Δεν βόλευαν στην απάτη;

Πάρε τα σκυθρωπά φιλαράκια σου Κοτταρίδου και άντε στα Σκόπια. Εκεί μόνο ασκούν εικονική ΚΙΤΣ αρχαιολογία και δεν βάζουν στους τάφους νομίσματα. Εδώ οι Μακεδόνες, ΕΒΑΖΑΝ.

‎ΣΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Asterios Tsintsifos

46 λεπτά · 

ΣΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Τότε τον Δεκέμβριο του 2014, ήταν αδύνατο να ξέρουμε και στάλθηκε το αίτημα από την UNESCO Σερρών στο δήμο Αμφίπολης. Κάτι που δεν απαντήθηκε ποτέ!

Σήμερα ξέρουμε. Η δημοτική αρχή, ήταν από τότε υπέρ της εξαφάνισης του μνημείου, κάτι που το νομισματικό εκθετήριο θα αναδείκνυε! Φαίνεται και από το ότι, καμιά οδηγήτρια πινακίδα δεν υπάρχει με ευθύνη του δήμου προς το μνημείο. Η λήθη που επιθυμεί να επιβάλλει το υπουργείο πολιτισμού, είχε από τότε την αμέριστη συμπαράσταση του δήμου Αμφίπολης.

‎ΣΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Τότε τον Δεκέμβριο του 2014, ήταν αδύνατο να ξέρουμε και στάλθηκε το αίτημα από την UNESCO Σερρών στο δήμο Αμφίπολης. Κάτι που δεν απαντήθηκε ποτέ!

Σήμερα ξέρουμε. Η δημοτική αρχή, ήταν από τότε υπέρ της εξαφάνισης του μνημείου, κάτι που το νομισματικό εκθετήριο θα αναδείκνυε! Φαίνεται και από το ότι, καμιά οδηγήτρια πινακίδα δεν υπάρχει με ευθύνη του δήμου προς το μνημείο. Η λήθη που επιθυμεί να επιβάλλει το υπουργείο πολιτισμού, είχε από τότε την αμέριστη συμπαράσταση του δήμου Αμφίπολης.

#ClimateAction για την προστασία των ανθρώπων και του πλανήτη.

Νεολαία των Ηνωμένων Εθνών

➡ 35+ άτομα που έχουν πληγεί από πλημμύρες
➡ 1600+ θανάτους που σχετίζονται με καύσωνα και πυρκαγιές
➡ 2Μ + άτομα που εκτοπίζονται από καταστροφές που σχετίζονται με το κλίμα

Νέα έκθεση @WMO # StateofClimate επισημαίνει την επείγουσα ανάγκη για

#ClimateAction για την προστασία των ανθρώπων και του πλανήτη.👉http://ow.ly/MzTg30ofaNL

Κατερίνα Εμμανουηλίδου

ΑΠΟΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ

Asterios Tsintsifos

ΑΠΟΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ

Αφού αυτό κόπηκε από τον Μάρκο Αντώνιο στην Αμφίπολη, τι θα μπορούσε να σημαίνει;

ΡΑΠΑΝΑΚΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΕΞΗ

Asterios Tsintsifos

ΡΑΠΑΝΑΚΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΕΞΗ

Η χρήση του ραπανιού, που στην αρχαιότητα ήταν γνωστό ως ραφανίδα (Θεόφραστος), αναφέρεται στη θεραπευτική από πολλούς αρχαίους συγγραφείς. Το συνιστούσαν ως ορεκτικό, αντιβηχικό, για τη διάλυση νεφρολίθων, χολόλιθων, ως φάρμακο κατά της υδρωπικίας, του ερυσιπέλατος, της αρθρίτιδας, των ηπατικών παθήσεων κτλ. Το όνομα ραφανίς (ραπάνι) είναι πιθανό να προέρχεται από σύντμηση των λέξεων ραδίως - φαίνεσθαι, εξαιτίας της γρήγορης ανάπτυξης του φυτού.

Στο μοναδικό νόμισμα που απεικονίζεται το ραπάνι, προέρχεται από τον ΤΡΑΙΛΟ της Βισαλτίας, όπου καλλιεργούνταν συστηματικά. Την «σκυτάλη» όλων των καλλιεργειών, όπως και το βαμβάκι που είδαμε πρόσφατα, την πήρε ο Τράιλος από την κληρουχία ΒΡΕΑ του Περικλή (444 – 421 π. Χ.), τις οποίες καλλιέργειες αποτύπωσε στα νομίσματά της.

Η ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΚΑΡΙΚΑΤΟΥΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΙΜΗΤΙΣΜΟΥ

Asterios Tsintsifos

Η ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΚΑΡΙΚΑΤΟΥΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΙΜΗΤΙΣΜΟΥ

Στα εδάφη της αρχαιότητας που καταλαμβάνουν τα σημερινά Σκόπια, αναπτύχθηκε μια τάση μιμητισμού. Ανάγκη για μίμηση τότε είχε ο κατώτερος πολιτισμικά, που ήθελε έτσι να προσεγγίσει ή και να φτάσει τον ανώτερο. Υπαρχούσης αυτής της τάσης, είναι αδύνατον να ομιλούμε για Μακεδονικά εδάφη εκεί. Νότιοι Κέλτες (2) αναμεμιγμένοι τότε με μη εξελληνισμένους βόρειους Παίονες (3) στα χρόνια του Φιλίππου, μιμούνταν τα νομίσματά του. Το ομοθεματικό με τα νομίσματα του Φιλίππου (1), στα οποία η καλλιτεχνικότητα ήταν στον υπερθετικό βαθμό, έδειχνε επίσης φόβο, υποτέλεια και εξάρτηση του αδύνατου προς το δυνατό. Πράγματα αδιανόητα στο ίδιο κράτος.

Μιμητισμός που είναι ίδιον του βαρβαρισμού λοιπόν στα Σκόπια! Αν χαράκτης του Φιλίππου έκοβε τα άτεχνα νομίσματα των Σκοπίων όπως τα βλέπουμε στο 2 και 3, θα τους αποκεφάλιζε.

• 1

ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ ΚΑΙ ΖΑΓΡΕΑΣ

Asterios Tsintsifos

· 

ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ ΚΑΙ ΖΑΓΡΕΑΣ

Η κορυφή του Παγγαίου «ΑΥΓΟ» που όμως είναι το κοσμικό βυζί. Τόπος λατρείας των αρχαίων από τα αρχέγονα χρόνια, με τα σημάδια να είναι εκεί. Ήταν ευθυγραμμισμένος με τον Άθω του Ήλιου που φαίνεται στο βάθος και τον Όλυμπο παραπίσω. Το βυζί της Περσεφόνης που τάισε τον Διόνυσο Ζαγρέα στο δικό του βουνό. Αυτό που ήταν το υπέρτατο δρώμενο εκεί και το αναπαρίσταναν με το αρπαγμένο άγαλμα μέσα στο μνημείο της Αμφίπολης.

Η ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ Η ΧΩΡΑ ΤΟΥ «ΤΙΠΟΤΑ»

Asterios Tsintsifos

Η ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ Η ΧΩΡΑ ΤΟΥ «ΤΙΠΟΤΑ»

Είναι ο τίτλος βιβλίου που το έχω έτοιμο εδώ και δυο χρόνια. Αποφάσισα να το εκδώσω, για να ακουστούν τέτοια επιχειρήματα, που δεν ακούστηκαν ποτέ.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ: ……Φυσιολογική απόρροια των παραπάνω ήταν, τα ιερά βουνά Όλυμπος και Παγγαίο, παραδεκτά από όλο τον Ελληνικό πληθυσμό σε όλες τις εποχές, να ανήκουν στα όρια της Μακεδονίας! Ακόμα και το αρχαίο άβατο του Άθω, όπου όλοι οι θεοί είχαν τα ιερά τους, εκεί ανήκε. Ανήκαν όλα σε μια κοιτίδα Πελασγική, με ιερή μορφή, ενιαία για όλους τους Έλληνες. Αυτό το αναπόσπαστο επιχειρούν από καιρό να σπάσουν οι Σκοπιανοί, «βιάζοντας» κάθε λογική, χωρίς καν να ανήκουν σ αυτά που περιγράφουμε……

ΒΑΜΒΑΚΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

Asterios Tsintsifos

ΒΑΜΒΑΚΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

Στην Ελλάδα ήρθε το βαμβάκι από τις Ινδίες λέει, στα χρόνια του Αλεξάνδρου το 325 π. Χ. Από τις κύριες καλλιέργειες στη Βισαλτική πόλη ΤΡΑΙΛΟ ήταν το βαμβάκι, όπως το ΤΡΑΙΛΙΟΝ νόμισμα αποδεικνύει. Έλα όμως που αυτό κόβονταν το 390 π. Χ.! Καλά λοιπόν που μας άνοιξαν τα μάτια οι Ινδοί και καλά που η ΤΡΑΙΛΟΣ καταστράφηκε και δεν υπήρχε μετά το 380 π. Χ.