ΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ
Ακούστε φίλοι μου και άλλοι. Άμα δεν μαζεύεται πολύς κόσμος, γεγονός δεν υπάρχει. Και εξηγούμε με αφορμή τα δεκάδες μηνύματα που δέχτηκα εχτές και προχτές. Αντιλαμβάνομαι ότι αγαπάτε την αλήθεια και θέλετε αυτή να κυριαρχήσει. Πως όμως θα το κάνετε αυτό; Από το σπίτι σας; Στις 8 αυτού του μήνα, μίλησα στο Αριστοτέλειο βιβλιοπωλείο. 20 δικοί μου φίλοι ήρθατε και άλλοι τόσοι περαστικοί. Αν ήσασταν 200, που ήταν εφικτό, θα έκλεινε η Ερμού και θα ήταν είδηση. Έτσι ξυπνάει η αλήθεια. Από την άλλη, εσείς οι ίδιοι καλλιεργείτε τα ψέματα και τις ανοησίες. Πώς; Γεμίζετε ασφυκτικά αίθουσες, για να ακούσετε τελικά αυτά που προφανώς αξίζετε. Τα ίδια όπου τα βρήτε, τα κοινοποιείτε σωρηδόν. Πνίγετε την αλήθεια μέσα στα ψέματα. Ακόμα δεν καταλάβατε, ότι η εποχή που τα πτυχία είχαν αξία, πέρασε ανεπιστρεπτί. Δεν αποτελεί πλέον διάκριση. Σήμερα όλοι είναι πτυχιούχοι. Ψέματα; Σκεφτήκατε ποτέ, ότι ο ανώτερος στόχος του μετρίου είναι να κατακτήσει ένα πτυχίο. Αυτό μπορεί να το κάνει πανεύκολα, ακόμα και με αθέμιτους τρόπους.
Όταν λοιπόν πτυχιούχοι αρχαιολόγοι και άλλοι σας προσκαλούν, εσείς κολακεύεστε και πάτε. Αναρωτηθήκατε αν θα ανακυκλώνονταν τα λύματα σε άδεια καθίσματα; Δεν θα αναπτύξω περισσότερο το σύνδρομο της πτυχιολαγνείας, ούτε θα ανοίξω το θέμα μιας γνωστής σε μένα εξάρτησης και δειλίας, που διακατέχει τους περισσότερους από εσάς. Αναφέρομαι στα παραπάνω, πολύ περισσότερο στους χιλιάδες που με διαβάζετε κρυφά χωρίς να εκδηλώνεστε.
Μέσα σε μια τέτοια, ακόμα νοσηρή ατμόσφαιρα, παρά τα μηνύματά σας, θα μου επιτρέψετε να μην ολοκληρώσω το θέμα του Αλεξάνδρου, άλλωστε δεν είχα τέτοια πρόθεση. Θέματα σαν κι αυτό ανακοινώνονται μόνο σε κατάμεστες αίθουσες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου