ΟΛΥΝΘΟΣ ΤΟΥ ΠΑΓΓΑΙΟΥ (ΠΑΛΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ)
Την παράσταση με το άλογο και τον αετό, όπως την είδαμε εχτές, την χρησιμοποιούσαν οι Χαλκιδαίοι στην πόλη από όπου έφυγαν (1), με τη διαφορά ότι η επιγραφή εκεί ήταν ΧΑΛΚ[ΙΔΕΩΝ] και όχι ΟΛΥΝ[ΘΟΥ]. Ήταν δηλαδή αυτή η παράσταση φερτή στην Όλυνθο της Χαλκιδικής. Υπάρχουν ακόμα δυο ενδείξεις και μια απόδειξη, ότι το συγκεκριμένο νόμισμα προερχόταν από αλλού. Το Χ στο αρχαϊκό ευβοϊκό αλφάβητο γράφονταν Ψ (1) και είναι μια ένδειξη παλαιότητας. Η τεχνοτροπία του αλόγου στο ίδιο νόμισμα, ακολουθεί αυτήν του νομίσματος (6) που κόπηκε το 500 περίπου π. Χ.. Είναι η δεύτερη ένδειξη, που δίνει και ταυτότητα στο αρχαϊκό νόμισμα. Η απόδειξη όμως που πρέπει να αποκλείσουμε το (1) νόμισμα από την Όλυνθο της Χαλκιδικής, είναι το βάρος του!!! Η αλλαγή νομισματικού προτύπου, που εφάρμοσαν οι Χαλκιδαίοι στην νέα πόλη κατοίκησης, διαχωρίζει να παλιά από τα νέα νομίσματα. Το τετρόβολο (1) με 2,88γρ. στο Σαμιακό (Αττικοευβοϊκό) πρότυπο, είναι ακριβής υποδιαίρεση και άρα συμβατό με τα τετράδραχμα (2,3), που το βάρος τους είναι 17,3γρ. Τα αντίστοιχα τετρόβολα στην Όλυνθο της Χαλκιδικής (χτες), ζύγιζαν 2,4γρ., γιατί εκεί εφάρμοσαν το Μιλησιακό (Φοινικικό) πρότυπο βαρών, με βάρος τετραδράχμου στα 14,4γρ..
Η πανάρχαια παράσταση με το τέθριππο (2,3), μεταβιβάστηκε αργότερα στις Χαλκιδαϊκές αποικίες της κάτω Ιταλίας (4), όπως και στη μητρόπολη Χαλκίδα (5). Αετός και τέθριππο λοιπόν, που χαρακτήριζαν στους αιώνες την Χαλκίδα, γεννήθηκαν κάπου στο Παγγαίο!!! Δεν μένει παρά να τεκμηριώσουμε αυτό το κάπου, που είναι το ύψωμα 133, ακριβώς δίπλα στο μνημείο της Αμφίπολης.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου