ΣΤΟΧΟΣ ΜΟΝΟ Η ΑΜΦΙΠΟΛΙ

ΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΔΕΙ

Asterios Tsintsifos

· 

ΣΤΟΧΟΣ ΜΟΝΟ Η ΑΜΦΙΠΟΛΙ

Όταν η εξουσία του πολιτισμού, αποφασίζει να κάνει παιχνιδάκια, σπεύδουν οι πρόθυμοι δημοσιογράφοι να παίξουν το ρόλο τους. Έκοψαν τα ΕΣΠΑ λοιπόν από Βεργίνα, Πέλλα και Αμφίπολι!!! Πω πω πω, πόλεμος κατά της Μακεδονίας. Είναι καλύτερο να ακούγεται έτσι, παρά να στοχεύσουν μόνο την Αμφίπολι που είναι και το ζητούμενο. «Χέστηκαν» στο ΥΠΠΟ για Βεργίνα και Πέλλα. Ίδρωσε και το αυτάκι της Κας Κοτταρίδου, που έως τώρα πήρε πακτωλό χρημάτων για τις ψευτοαιγές της Βεργίνας. Κλαίνε οι χήρες λοιπόν, κλαίνε και οι παντρεμένες. Στόχος η Αμφίπολι και μόνο αυτή, τίποτα άλλο. Τρία χρόνια τώρα, αυτήν πολεμάνε. Βέβαια αυτό δεν γίνεται απροκάλυπτα, επιστρατεύονται όλων των ειδών οι «πρόθυμοι», για να δημιουργούν πάσης φύσεως αναχώματα. Το αποτέλεσμα είναι ορατό σε όλους. Πάμε στον τέταρτο χρόνο απραξίας στην ανασκαφή και αν δεν αλλάξει κάτι θα περάσουν 44.

Βεργίνα, Πέλλα και Αμφίπολι λοιπόν. Έτσι περνάει και έμμεσα το μήνυμα, ότι όλα ίσα και όμοια είναι. Και καλά εκεί στο ΥΠΠΟ ανεξακρίβωτης χώρας, την ισοπεδωτική τους δουλειά κάνουν, εσύ δημοσιογράφε, γιατί παίζεις το παιχνίδι τους; Στόχος είναι μόνο ο δήμος σου δήμαρχε Αμφίπολης και η δικιά σου ανασκαφή. Εσύ είσαι η «χήρα» και πάρε τα μέτρα σου. Οι «παντρεμένες» μια χαρά είναι.

1000 ΚΑΙ ΜΙΑ ΝΥΧΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΜΦΙΠΟΛΙ

Ο Asterios Tsintsifos .

1000 ΚΑΙ ΜΙΑ ΝΥΧΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΜΦΙΠΟΛΙ

Ελλιπής ο φάκελος της Αμφίπολης και το ΕΣΠΑ πέταξε σαν το πουλάκι. Αυτά τα άτιμα τα πουλάκια, θέλουν ειδική παγίδα για να πιαστούν. Αντί βέβαια εκεί στην Αμφίπολι να ρωτήσουν την Κα Κοτταρίδου της Βεργίνας πως γίνεται, δεν βρίσκουν χρόνο. Τραγουδιστές αράδα στο φεστιβάλ, γλεντάκια και φαγοπότια με φορείς και ενώσεις. Και εκείνες οι μεμονωμένες επισκέψεις στο μνημείο; Όλοι πρέπει να καταλάβουν το φόρτο εργασίας που υπάρχει εκεί. Και μετά, τι είναι τρία χρόνια απραξία στην ανασκαφή, μπροστά στην αιωνιότητα; Η Σεχραζάτ 1001 νύχτες συνεχόμενες κορόιδευε τον Σουλτάνο. 1001 δίμηνα πρέπει να παρέλθουν για να επέλθει ισορροπία. Ακόμα στα γεννητούρια είμαστε.

Το κακό είναι, ότι όταν χρειαστούν κιβωτό εκεί στην Αμφίπολι, δεν θα βρίσκουν. Στην Απάμεια της Φρυγίας κάποτε, κατέφθασε ο ίδιος ο ΝΩΕ. Μία φορά όμως γίνονται αυτά.

Η ΥΠΕΡΟΧΗ ΤΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ (ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ)

Asterios Tsintsifos

Η ΥΠΕΡΟΧΗ ΤΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ (ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ)

Είναι μεγάλο κρίμα, που οι ενασχολούμενοι με τον πολιτισμό μας δεν διδάχθηκαν το νόμισμα. Αυτό τους φέρνει αυτόματα σε μειονεκτική θέση απέναντι στις πληροφορίες που κομίζουν τα νομίσματα. Αυτές διεισδύουν βαθιά στο ιστορικό φάσμα, τόσο που είναι αδύνατο να φανταστεί κάποιος που έμαθε την επιδερμική ιστορία. Πώς να παραδεχτεί κάποιος ότι η πραγματική ιστορία είναι νομισματογενής, όταν δεν ξέρει καν τι είναι αυτό. Πρέπει να ακυρώσει τη γνώση του, δηλαδή την ύπαρξή του, να ξεκινήσει από την αρχή, να προσαρμοστεί. Πρέπει να συνηθίσει στην ιδέα, ότι η επιστήμη του είναι βοηθητική της νομισματικής!!! Το βρίσκεται εύκολο αυτό; Είναι ο δύσκολος ορθός δρόμος, που μέχρι στιγμής κανένας ενασχολούμενος δεν είναι διατεθειμένος να ακολουθήσει. Παρακολουθούν από απόσταση και παρακαλάνε να συμβεί κάτι. Κάτι που να επαναφέρει την τάξη της αοριστίας, των κάλπικων ανακοινώσεων και μιας δόξας που καρπώνονταν και σε καμιά περίπτωση δεν δικαιούνται. Στέκονται εκεί σαν «χαζοί», χωρίς να μπορούν να αντιδράσουν στο «τσουνάμι» πληροφοριών των αρχαίων που στέλνουν σε εμάς μέσα από τα νομίσματα.

Από μια οπτική γωνία, το όλο θέμα έχει πολύ πλάκα. Ξέρετε, τώρα που δημιουργήθηκε ένας πυρήνας, που όλο γίνεται και μεγαλύτερος, ανθρώπων που μυούνται στην αληθινή ιστορία, αυτονών η ανασφάλεια όλο και μεγαλώνει. Κάποτε οι αντιδράσεις των μέχρι τώρα υπάκουων ακροατών, θα γίνουν τόσο έντονες, που αυτοί θα τα παρατήσουν. Ήδη άρχισαν να δέχονται στις διαλέξεις τους έναν αντίλογο, στον οποίο δεν ήταν συνηθισμένοι.

Την κατάντια αυτή των «ειδικών», γιατί περί κατάντιας πρόκειται,
την προέβλεψε ένας δικός τους φωτισμένος, ο ΣΒΟΡΩΝΟΣ το 1898:
….Ουδείς δε των μη επωφελουμένων των εκ της νομισματικής φώτων, δύναται να φέρη δικαίως τον τίτλον άληθούς μύστου της ίστορίας, της καλλιτεχνίας, της μυθολογίας, της γεωγραφίας και της μετρολογίας των αρχαίων.

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΟΥ ΒΟΥΚΕΦΑΛΑ +1+2+3+4

Asterios Tsintsifos

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΟΥ ΒΟΥΚΕΦΑΛΑ

Μια φορά και έναν καιρό, ήταν ένα άλογο με παγκόσμια φήμη. Αυτήν την αντλούσε από τον βασιλιά στον οποίο ανήκε. Ήταν το άλογο του Δράκοντα, όπως ονόμαζαν αλλιώς τον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ και τον απεικόνιζαν έτσι (1). Ο θάνατος του αλόγου μετά από 20 χρόνια που ήταν αχώριστοι, έφερε θλίψη στον Δράκοντα. Κατασκευάστηκε μεγάλο μπρούτζινο άγαλμα, με αναβάτη ολόχρυσο Δράκοντα. Τοποθετήθηκε στο ιερό της μητέρας του Δράκοντα, στην ΑΜΦΙΠΟΛΙ. Εκεί ήταν προσκύνημα και λατρευόταν και ΑΝΤΙ του βασιλιά, που εν τω μεταξύ κι αυτός δεν υπήρχε στη ζωή.

Σε επιδρομή βαρβάρων, το προσκύνημα λεηλατήθηκε. Ο χρυσός Δράκοντας έγινε λεία και αφαιρέθηκε από το άλογο. Μετά τη συμφορά, η ράχη δεν αποκαταστάθηκε ποτέ. Το άφησαν έτσι για να θυμίζει την περιπέτεια, όπως ανάλογα έκαναν και οι Αθηναίοι σε τμήμα της ακρόπολης, μετά την καταστροφή της από τους Πέρσες. Έτσι χωρίς ράχη, έμελε να γίνει γνωστό πλέον το άλογο της Αμφίπολης. Έτσι το απεικόνιζαν στην ΑΜΦΙΠΟΛΙ (2), αλλά και αλλού στην αυτοκρατορία, όπως στα ΑΔΑΝΑ (3). Από εκεί, μέσω των μονογραμμάτων ΔΙ και Ε (Δελφικό) που υπάρχουν μαζί με το άλογο, αντλούμε την πληροφορία, ότι το άγαλμα υπήρχε σε Δ-ημιουργού Ι-ερό και σε χώρο χρησμοδοσίας (Καστάς). Υπήρχε βέβαια στα νομίσματα και η εξιδανικευμένη μορφή του αλόγου, χωρίς τα ελαττώματά του.

Θα ήταν ένα ωραίο παραμύθι, αν το άγαλμα του αλόγου δεν είχε βρεθεί και σήμερα εκτίθεται στο μουσείο του Καπιτωλίου στη Ρώμη (4). Ας δούμε όμως όλο το οδοιπορικό του αλόγου, μέχρι να φτάσει αυτό στη Ρώμη……..

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Asterios Tsintsifos

25 Ιουλίου στις 10:21 π.μ. · 

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΟΥ ΒΟΥΚΕΦΑΛΑ (ΣΥΝΕΧΕΙΑ) +1

Όταν το άγαλμα του Βουκεφάλα, τοποθετήθηκε μέσα στον μαντικό χώρο που αποκαλύφθηκε ήδη στην Αμφίπολι, υπήρχε ήδη θαμμένος εκεί ο Φίλιππος Β΄ (4). Ήταν το προσκύνημά του και ταυτόχρονα καθοσίωνε το χώρο. Ήταν επιβεβλημένο να υπάρχουν ταφές επιφανών γι αυτό. Δεν ήταν όμως μόνο το άγαλμα που τοποθετήθηκε εκεί, υπήρχαν και οστά του αλόγου, που προφανώς έστειλε ο Αλέξανδρος. Είναι αυτά που ανακάλυψε η ανασκαφική ομάδα και λόγω άγνοιας, δεν τα έδωσε καμία σημασία!!! Στο ιερό έτσι, οι ταφές επιφανών έγιναν δυο. Σε νόμισμα της Κυζίκου που αναπαρασταίνει το εσωτερικό του χώρου (1), παρουσιάζεται αυτό ως εξής. Δυο θεοποιημένοι (σύμβολα σελήνης, ήλιου) πολυνίκεις (δέσμες κλαδιών φοίνικα) σε ιερό (αναμμένοι βωμοί), δοξάζονται από ιέρειες που κρατάνε αναμμένους πυρσούς.

Στα Ελληνιστικά χρόνια και στην Αμφίπολι της Μακεδονίας, κόπηκε ένα νόμισμα με τους δυο επιφανείς (2). Ο Φίλιππος μπροστά και ο Βουκεφάλας πίσω. Συνοδεύονται από το δηλωτικό των μεγάλων θεών Θ, που επίσης παραπέμπει στο ιερό στην Αμφίπολι. Είναι ένα ερώτημα βέβαια, αν ο γενειοφόρος άνδρας είναι ο Φίλιππος ή ο Ποσειδώνας, όπως τον περιγράφουν οι αρχαιολόγοι. Αν δεχτούμε το δεύτερο, θα πρέπει να εξηγήσουν οι «ειδικοί», γιατί ο χαράκτης δεν του έδωσε την τρίαινα!!! Όταν επρόκειτο για τον Ποσειδώνα (3), ο χαράκτης ήταν υποχρεωμένος να του δώσει την τρίαινα σαν γνώρισμα. Το πορτρέτο στο νόμισμα, είναι η αναπαράσταση του προσώπου στο ψηφιδωτό του μνημείου (4), χωρίς το στεφάνι, αλλά με την ταινία του ήρωα. Αν στο νόμισμα του έδινε στεφάνι ο χαράκτης, τότε το πορτρέτο θα ήταν Δίας…….

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Asterios Tsintsifos

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΟΥ ΒΟΥΚΕΦΑΛΑ (ΣΥΝΕΧΕΙΑ -2)

Ο Βουκεφάλας, σε πείσμα των πηγών που δεν τον αναφέρουν πουθενά, υπάρχει λοιπόν και τα νομίσματα ξετυλίγουν όλη την μεταθανάτια πορεία του. Προκύπτει λοιπόν, το μοναδικό φαινόμενο στην ιστορία, ένα άλογο να γίνεται θεός. Αυτό ήταν απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσει να προσκυνηθεί ο Βουκεφάλας. Ταυτίστηκε με τον Διόνυσο Ζαγρέα και έτσι φέρει σε πορτρέτα του (1) τα κέρατα ταύρου του θεού. Αυτό επέβαλε το περιβάλλον του μνημείου στην Αμφίπολι, όπου υπήρχε. Αλλού το άλογο είναι νικηφόρο με κλαδί φοίνικα (2) και φυσικά οι νίκες αφορούσαν περισσότερο τον Αλέξανδρο. Όμως, βάση αρχαίου Μακεδονικού χρησμού, ο ηγεμόνας ταυτίζονταν με το άλογό του και έτσι συνυπολογίζονταν. Κάτι που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο, είναι ότι σε αυτόνομα νομίσματα πόλεων, ο Βουκεφάλας έχει θέση στο εμπρός μέρος των νομισμάτων!!! (1,2), εκεί που θέση είχαν θεοί, βασιλείς και αυτοκράτορες.

Απουσία λοιπόν του Αλεξάνδρου, ΑΝΤ ΑΥΤΟΥ στην Αμφίπολι, λατρεύονταν το άλογό του. Κατά τα πρώιμα Ρωμαϊκά χρόνια, εμφανίστηκε ένα μονόγραμμα να συνοδεύει το άλογο στα Αμφιπολίτικα νομίσματα (3). Ήταν ίδιο με αυτό του Αντίγονου Γονατά του παρελθόντος, όμως η νέα ερμηνεία του ήταν ΑΝΤ ΑΥΤΟΥ. Το ίδιο μονόγραμμα βρέθηκε πολλές φορές χαραγμένο στα μάρμαρα του περιβόλου (4) της ανασκαφής στην Αμφίπολι…...

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Asterios Tsintsifos

· 

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΟΥ ΒΟΥΚΕΦΑΛΑ (ΣΥΝΕΧΕΙΑ – 3)

Έτσι στο ιερό της Ολυμπιάδας, Φίλιππος και Βουκεφάλας συνυπήρχαν. Αυτός ήταν και ο λόγος που συνυπήρχαν και στο ίδιο νόμισμα (1) επανειλημμένα, σε όλη τη διάρκεια που το μνημείο ήταν ανοικτό. Επίσης μοιράζονταν το ίδιο νόμισμα, η Ολυμπιάδα με το Βουκεφάλα (2), εξαιτίας του προσκυνήματος στο δικό της ιερό. Ο δεσμός αυτός, ήταν γνωστός παντού στην αυτοκρατορία και Μακεδονικές πόλεις στην ανατολή όπως οι Αιγές της Κιλικίας, τον μνημόνευαν (2). Έτσι κύλησαν 280 χρόνια περίπου, έως το 41 π. Χ., όταν ο Μάρκος Αντώνιος αποφάσισε να καταχώσει τελετουργικά το μνημείο. Μετέφερε το άγαλμα του Βουκεφάλα στη Θεσσαλονίκη και αυτή η μετακίνησε εκφράστηκε σε νομίσματα της εποχής.

Ο Βουκεφάλας άφησε τη γνωστή του στάση (1) και καλπάζει προς Θεσσαλονίκη (3,4,5,6). Στην θέση του αναβάτη φέρει τον Ήλιο (Αλέξανδρο - 3), ενώ συνοδεύεται από κλαδί φοίνικα (νικηφόρος) σε άλλο νόμισμα, από την προστασία της Ολυμπιάδας (φίδι - 4), του Δία (κεραυνοί - 5) και του Ερμή (κηρύκειο - 6). Εκεί στη Θεσσαλονίκη, πάλι σε ιερό χώρο, θα συνεχίσει να λατρεύεται ΑΝΤ ΑΥΤΟΥ και μάλιστα μαζί με την Ολυμπιάδα που ήταν θαμμένη εκεί στον ίδιο χώρο!!! Από το ιερό της Ολυμπιάδας στην Αμφίπολι δηλαδή, με την ίδια στη Θεσσαλονίκη…….

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Asterios Tsintsifos

7 ώρες · 

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΟΥ ΒΟΥΚΕΦΑΛΑ (ΣΥΝΕΧΕΙΑ – 4)

Ο Βουκεφάλας έγινε σιγά-σιγά παράδοση της Θεσσαλονίκης. Στα νομίσματα της πόλης, επανήλθε στην πρότερη στάση του αγάλματος (1), αυτήν που είχε στην Αμφίπολι. Αποτέλεσε τον οπισθότυπο σε αυτοκρατορικά νομίσματα, Αύγουστος, Νέρων (1), Αντωνία, αλλά και εμπροσθότυπο σε αυτόνομα νομίσματα της πόλης (2). Το προνόμιο αυτό μοιραζότανε με την Ολυμπιάδα, που ήταν η άλλη παράδοση της πόλης!!!

Πάνω από έναν αιώνα, ο Βουκεφάλας παρέμεινε παράδοση της πόλης. Τότε ο Δομιτιανός το 86 μ. Χ., για χάρη νέων αγώνων που θέσπισε στη Ρώμη και είχαν πρότυπο τα ΟΛΥΜΠΙΑ του Αλεξάνδρου, θέλησε και πήρε το άγαλμα. Η ταραχή που ξέσπασε στην Θεσσαλονίκη, δεν τον εμπόδισε και για το γεγονός εξεδόθη ειδικό νόμισμα (3). Η θεά της πόλης Ολυμπιάδα σαν ΟΜΟΝΟΙΑ μπροστά και ο Βουκεφάλας να ταξιδεύει πάλι πίσω. Το δρομολόγιο ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ – ΡΩΜΗ αναγράφεται με ευκρίνεια!!!

Θέλοντας να δικαιολογήσω τον ισχυρισμό μου, ότι η αρχαιολογία είναι βοηθητική της νομισματικής επιστήμη, παραθέτω το παράδειγμα του Βουκεφάλα ως παράδειγμα. Η σειρά αυτή των αναρτήσεων που βάση έχει τα νομίσματα, είναι ο κορμός της μεταθανάτιας πορείας του αλόγου, την οποία όλοι αγνοούσαμε. Το ιστορικό αυτό, θα κρατούσε υποψιασμένους τους αρχαιολόγους και θα είχαν το νου τους για τυχόν ευρήματα. Θα ξέραν έτσι, ότι εντοπίστηκε ο χώρος του προσκυνήματος με το άγαλμα, θα ταυτοποιούσαν τα οστά εκεί και το κυριότερο, θα ήξεραν ότι το άγαλμα στη Ρώμη είναι ο Βουκεφάλας. Στη Θεσσαλονίκη δε, θα είχαν το νου τους για πολύ σημαντικότερα πράγματα. Αντ αυτού, ΣΚΟΤΑΔΙ.

ΤΕΛΟΣ

SABINA Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΑΡΧΙΕΡΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΒΕΙΡΙΩΝ

Asterios Tsintsifos

 

SABINA Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΑΡΧΙΕΡΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΒΕΙΡΙΩΝ

Υπήρξε η γυναίκα του φιλέλληνα Αδριανού και πιθανότατα αυτή που επηρέαζε τις ενέργειές του και την όλη στάση του απέναντι στον Ελληνισμό. Μυημένη φυσικά στα Καβείρια, όπως και ο Αδριανός, είχε πρότυπο την Ολυμπιάδα. Μετά το θάνατό της, εμφανίζεται ταυτισμένη στα νομίσματα με την Περσεφόνη (1) έχοντας στεφάνι από στάχυα και με βασιλικό διάδημα (2) στο στυλ της Ολυμπιάδας. Το μαλλί της, αντίθετα από τις δυο εν ζωή κομμώσεις της (3,4), έχει κότσο χαμηλά (1,2) και μιμείται την εικόνα της Ολυμπιάδας. Σε ένα σπάνιο εν ζωή πορτρέτο της που είναι το ιερατικό (5), μιμείται ή ταυτίζεται πάλι με την Ολυμπιάδα, φορώντας διάδημα, αλλά και δάφνινο στεφάνι.

Στα αίτια του 3ου Ιουδαϊκού πολέμου που διεξήγαγε ο Αδριανός, γράφεται ότι υπήρχαν ΚΑΙ θρησκευτικοί λόγοι. Το σωστό είναι, ότι ο πόλεμος ήταν πάνω από όλα θρησκευτικός. Ήταν η επικρατούσα λατρεία της αυτοκρατορίας, αυτή που πρέσβευε η Σαβίνα, απέναντι στον Ιουδαϊσμό, που από πάντα ήταν πολέμιος αυτής.

Η ΥΡΚΑΝΙΣ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ

Asterios Tsintsifos

Η ΥΡΚΑΝΙΣ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ

Εκεί στην Υρκανία της Λυδίας, τέσσερις αιώνες μετά τα Ελληνιστικά χρόνια και επί βασιλείας του Ρωμαίου αυτοκράτορα Κόμμοδου (177 – 192 μ. Χ.), η Μακεδονική συνείδηση βαθιά ριζωμένη, εξακολουθούσε να υπάρχει. Η επιγραφή ΥΡΚΑΝΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ σε μια υπέροχη παράσταση αρπαγής της Περσεφόνης (1), μας βεβαιώνει γι αυτό. Οι λίγοι νομισματικοί τύποι της πόλης, φανερώνουν την διαχρονική λατρεία που απολάμβαναν εκεί, ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ και η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ. Το λιοντάρι των Μακεδόνων (5) και το φίδι με το θύρσο (6) στο όνομα των κατοίκων της πόλης, ήταν τα σύμβολα του Αλεξάνδρου (4) και της Ολυμπιάδας (7,8), όπως φανερώνουν επώνυμα νομίσματα κομμένα στη Μακεδονία. Η “KISTA MYSTIKA” με το φίδι (4), πάλι στο όνομα των κατοίκων, παραπέμπει στα Καβείρια μυστήρια και στο ιερό που απαραίτητα υπήρχε εκεί. Η μεγάλη μητέρα Ρέα - Κυβέλη σε άλλο νόμισμα της πόλης (2), μαζί με τα λιοντάρια της σε στάση Αμφίπολης!!!, προσδιορίζουν το χώρο.

Αυτή είναι η εικόνα όλων μα όλων των πόλεων της ανατολής. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ και ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ. Όχι επί των ημερών τους, αλλά πολλούς αιώνες μετά. Είναι αυτό που ενοχλεί και αόρατες δυνάμεις προσπαθούν να εξαφανίσουν. Τα νομίσματα όμως και μόνο αυτά, θα συνεχίσουν να το λένε.

Ο ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ ΘΡΑΚΑΣ ΙΠΠΕΑΣ

Asterios Tsintsifos

· 

Ο ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ ΘΡΑΚΑΣ ΙΠΠΕΑΣ

Το τεράστιο ανάγλυφο σε βράχο στη mantara της Βουλγαρίας (εικόνα), είναι σήμα κατατεθέν στη γειτονική χώρα. Αυτό υπάρχει βέβαια στα εδάφη της αρχαίας Θράκης και έτσι τον ονόμασαν αυθαίρετα ΘΡΑΚΑ. Το Θράκας είναι εφεύρημα, γιατί δεν το γράφει απολύτως πουθενά. Ο στην πραγματικότητα ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ιππέας, ήταν το τέλειο αποτρεπτικό σύμβολο, που στη θέαση του έτρεμαν βάρβαροι και μη. Οι δεισιδαιμονίες των κατοίκων σε λιγότερο ανεπτυγμένες περιοχές, ήταν μεγαλύτερη από άλλες. Έτσι εκεί, τα αποτρεπτικά ανάγλυφα με τον Αλέξανδρο ήταν σαφώς περισσότερα.

Το ανάγλυφο στο βράχο, παρουσιάζει τον Αλέξανδρο σε κυνήγι λιονταριού. Το λιοντάρι είναι κάτω από το άλογο, νεκρό ήδη και ο σκύλος ακολουθεί από πίσω. Πρόκειται για την τελική φάση του κυνηγιού. Ο έφιππος Αλέξανδρος, έχει επανέλθει σε ήρεμη στάση, όπως στο νόμισμα (1). Προηγουμένως ο Αλέξανδρος με το σκύλο του κυνηγά (2) και λίγο αργότερα καρφώνει το λιοντάρι (3).

Το παράδοξο είναι, ότι οι Βούλγαροι έχουν για εθνικό τους ήρωα τον Αλέξανδρο και δεν το ξέρουν. Προσωπικά δεν διαφωνώ καθόλου, γιατί ο Αλέξανδρος τότε ήταν παγκόσμιος. Ένας λόγος περισσότερο για τη γειτονική στη Μακεδονία Θράκη.