Βλέποντας ένα νόμισμα, αισθάνεται κανείς
ότι βρίσκεται σε απευθείας σύνδεση με τον αρχαίο κόσμο. Είναι ένα συναίσθημα,
που ελάχιστα άλλου είδους ευρήματα δημιουργούν. Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια,
είναι η σωστή ερμηνεία των νομισματικών παραστάσεων. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι
οι παραστάσεις είναι κάτι σαν συμπυκνωμένη ιστορία, που αφού ερμηνευθεί,
ξετυλίγεται μπροστά μας. Είναι κρίμα που αυτή τη μαγεία έως σήμερα, κανένας δεν
κατάφερε να την απεγκλωβίσει πρώτα και μετά να την διαδώσει.
Παράδειγμα στη θεωρία μας, θα φέρουμε
νόμισμα από τα χρόνια του αυτοκράτορα Καρακάλλα (211 – 217 μΧ.). Τότε επέτρεψε
αυτός, να λατρεύεται ο Αλέξανδρος στη Μακεδονία, ισάξια του αυτοκράτορα. Η
λατρεία του μεγάλου στρατηλάτη, έδωσε στο πίσω μέρος των νομισμάτων, πάνω από
50 διαφορετικές παραστάσεις. Στο εμπρός μέρος είχαν όλα την κεφαλή του
Αλεξάνδρου με το όνομά του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ή ΑΛΕΞΑΝΔΟC.
Η προσωποποιημένη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
κάθεται θλιμμένη και ανήμπορη. Τότε έρχεται η Νίκη, φέρνοντάς της ασπίδα και
περικεφαλαία. Στην ασπίδα απεικονίζεται το ενδοξότερο τέκνο της Μακεδονίας,
έφιππο να εφορμά, ενώ η περικεφαλαία που θα βάλει στο κεφάλι της η Μακεδονία,
θα την κάνει ισάξια της προσωποποιημένης Ρώμης, που πάντα απεικονίζεται με
περικεφαλαία. Η Νίκη που μόνο αυτή γνώρισε ο Αλέξανδρος, ήταν η καταλληλότερη
γι αυτό. Έτσι αντιλήφτηκε και παρουσίασε ο αρχαίος χαράκτης, το γεγονός έναρξης
της λατρείας του Αλεξάνδρου στη Μακεδονία.Το νόμισμα είναι τόσο σπάνιο,
ώστε δεν είναι καν βιβλιογραφημένο. Πόσα άραγε σαν αυτό, που δεν γίνονται
αντιληπτά, κουβαλούν την ιστορία τους μόνο γι αυτόν που τα κατέχει;
